Παραμονές εκλογών του Ιανουαρίου 2015 με ρώτησε υψηλόβαθμο στέλεχος της ΝΔ για τις προβλέψεις μου για το αποτέλεσμα. Του υπενθύμισα τη ρήση του Θουκυδίδη, που έγραφε ότι «οι άνθρωποι συνηθίζουν να εμπιστεύονται στην απερίσκεπτο ελπίδα εκείνο που επιθυμούν και να αποκλείουν δι' αυθαιρέτου συλλογισμού εκείνο που αποστέργουν», λέγοντάς του ότι η καλλιέργεια του φόβου δεν αποδίδει, γιατί η ελπίδα είναι πιο δυνατή από οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα. Επέλεξε την ελπίδα ο ελληνικός λαός, αλλά έκτοτε είναι σαν να παρακολουθεί μια συναρπαστική κινηματογραφική ταινία με άγνωστο τέλος. Ζει με το άγχος του τι θα γίνει την επόμενη εβδομάδα, αν θα βρεθούν χρήματα να πληρωθεί η δόση στο ΔΝΤ, αν θα πληρωθούν κανονικά μισθοί και συντάξεις, αν... αν…
Αυτό το άγχος και η ανασφάλεια επιδρούν στην αγορά και οδηγούν σε μεγαλύτερη ύφεση. Επενδύσεις δεν γίνονται, γιατί ακόμη και κάποιοι που έχουν χρήματα και θα μπορούσαν να κάνουν κάτι, λόγω της αβεβαιότητας το αποφεύγουν περιμένοντας να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Οι πολιτικοί μας εξακολουθούν σήμερα να αναιρούν αυτά που έλεγαν χτες και είναι βέβαιο ότι αύριο θα λένε κάτι διαφορετικό συμβάλλοντας στην περαιτέρω μείωση της αξιοπιστίας τους. Τα ΜΜΕ μας βομβαρδίζουν καθημερινά με σχόλια και προβλέψεις ηγετών άλλων χωρών και με τις διαβεβαιώσεις στελεχών της κυβέρνησης ότι δεν κάνουν πίσω από τις «κόκκινες γραμμές», αλλά οι πολίτες επειδή «το ίδιο έργο το έχουν ξαναδεί» πολλές φορές, δεν πιστεύουν σε τέτοιες διαβεβαιώσεις αναμένοντας το «μεγάλο συμβιβασμό».
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι πολίτες στηρίζουν ακόμη την σημερινή κυβέρνηση. Συντελεί σε αυτό και κάποια προσπάθεια για καταπολέμηση φαινομένων διαφθοράς, το ότι δεν έσβησε ακόμα η ελπίδα, το ότι δεν ελκύουν οι προηγούμενοι, αλλά νομίζω ότι πλησιάζουμε στην ώρα της αλήθειας.
Νομίζω ότι ο πολιτικός κόσμος έστω και αργά πρέπει να πει όλη την αλήθεια στους πολίτες, κάνοντας και αυτοκριτική για την μεγάλη ευθύνη του για το κατάντημα της χώρας. Οι πολιτικοί μας να πουν ευθέως στους πολίτες ότι η χώρα θα ανακάμψει μόνον αν γίνουν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στη χώρα, ότι η ανάκαμψη μπορεί να έλθει από τον ιδιωτικό τομέα και με την αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων. Με ευρύτερη κοινωνική συναίνεση να επιδιωχθεί η εκπόνηση και υλοποίηση αναπτυξιακού σχεδίου που θα στοχεύει να φτάσουμε στα 30 εκατ. τουριστών ετησίως, τα 14 δισ. ευρώ από την εμπορική ναυτιλία να γίνουν 20, να αποκτήσουμε αγροτικό τομέα με πραγματική παραγωγή και εξαγωγικό χαρακτήρα, να δημιουργήσουμε ελκυστικό περιβάλλον για καινοτόμες επενδύσεις, να αξιοποιηθεί ο ορυκτός μας πλούτος. Να συμφωνήσουν όλοι ότι η στελέχωση του δημόσιου τομέα θα γίνεται με αξιοκρατικά κριτήρια κι όχι με τις μετριότητες του κομματικού σωλήνα και τους γόνους της οικογενειοκρατίας, όπως γίνεται τώρα. Παράλληλα να ξεκινήσει η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος για να αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο οι θεσμοί, να τονιστεί η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, να θεσπιστούν κανόνες διαφάνειας και αξιοκρατίας στη δημόσια ζωή.
Ταυτόχρονα με όλα αυτά και για να μπορούν να αποκτήσουν επαφή και να συνεγείρουν τους πολίτες σε πανεθνική προσπάθεια εθνικής σωτηρίας, να απεμπολήσουν οι πολιτικοί μας κάποια προκλητικά προνόμιά τους: αντί να έχουν σε ποσοστό 75% αφορολόγητες τις συνολικές αποδοχές τους, να φορολογούνται όπως όλοι οι πολίτες, να μην πληρώνονται για τις συνεδριάσεις επιτροπών της Βουλής, να κοπούν τα βουλευτικά αυτοκίνητα και να έχουν 2 αντί 4 αποσπασμένων δημοσίων υπαλλήλων στα γραφεία τους. Μόνον έτσι μπορεί να ελπίζει η Ελλάδα.
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ
δικηγόρου, πρώη νπροέδρου του ΔΣΘ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου