H μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων

H μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων

Του Δημήτρη Γαρούφα*

«Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα αντιλαμβάνονται…

Η μυστική βοή τους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων..

Κ.Καβάφης

Η Ελληνική πραγματικότητα διαψεύδει τον ποιητή γιατί κανείς δεν ακούει την μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων κι΄ έτσι έχοντας ξεκινήσει η διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας ο πολιτικός κόσμος σκιαμαχεί για τις διαγραφόμενες εξελίξεις ενώ λείπει ο ψύχραιμος προβληματισμός και η αντιπαράθεση ουσίας για το μέλλον του τόπου.

Για να γίνω κατανοητός ,ενδεικτικά , θα αναφερθώ σε ένα θέμα: Συμφωνούν όλοι ότι η κρίση στην Ελλάδα δεν είναι μόνο οικονομική αλλά είναι και πολιτική και θεσμική με την έννοια ότι υπολειτουργούσαν οι θεσμοί κι΄ όλοι συμφωνούσαν ότι πρέπει να γίνει μια τολμηρή συνταγματική αναθεώρηση για να αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο οι θεσμοί, αλλά ισχυρίζονταν , πριν μερικά χρόνια ,ότι υπήρχε δέσμευση από το Σύνταγμα που επιβάλλει να περάσει πενταετία από την προηγούμενη συνταγματική αναθεώρηση για να ξεκινήσει νέα . Με βάση αυτό το σκεπτικό θα έπρεπε όλες οι πολιτικές δυνάμεις να έχουν αποκρυσταλλώσει τις θέσεις τους και μόλις συμπληρώνονταν η πενταετία να ξεκινήσει η νέα διαδικασία..Αποδείχθηκε όμως ότι όλα αυτά ήταν προσχηματικά διότι τον Μάϊο του 2013 συμπληρώθηκε πενταετία από την προηγούμενη συνταγματική αναθεώρηση και μπορούσε να ξεκινήσει νέα διαδικασία αλλά το γεγονός αυτό φάνηκε να το ξέχασε η κυβέρνηση(παρά το ότι ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς είχε διατυπώσει στο παρελθόν αξιοπρόσεκτες προτάσεις και θα μπορούσε με αυτό τον τρόπο να αλλάξει την πολιτική ατζέντα..) αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης…

Η ευθύνη για την καθυστέρηση έναρξης της σχετικής διαδικασίας επομένως βαρύνει όλο τον πολιτικό κόσμο και δίνει την εντύπωση ότι η καθυστέρηση ήταν σκόπιμη πιθανόν γιατί κάποιοι φοβούνταν ότι με το κλίμα που υπάρχει τώρα στην κοινή γνώμη, αν ξεκινούσε έγκαιρα η διαδικασία, θα αναγκάζονταν να προχωρήσουν σε τολμηρή αναθεώρηση του Συντάγματος που κάποιοι μάλλον δεν την θέλουν για να μπορούν και στο μέλλον να διορίζουν την ηγεσία της δικαιοσύνης, να μένουν ατιμώρητοι-μέσω της σύντομης παραγραφής-επίορκοι πολιτικοί, να είναι υποβαθμισμένο το κοινοβούλιο κλπ.

Επιπρόσθετα επισημαίνω ότι βρισκόμαστε στην διαδικασία εκλογής Πρόεδρου της Δημοκρατίας και αν δεν εκλεγεί θα οδηγηθούμε σε εκλογές αλλά οι πολίτες αισθάνονται να βρίσκονται σε αδιέξοδο: Δεν συμφωνούν με αρκετούς κυβερνητικούς χειρισμούς αλλά ταυτόχρονα δεν βλέπουν να παρουσιάζονται από πλευράς αντιπολίτευσης αξιόπιστες προτάσεις για το μέλλον τόπου… Δεν διατυπώθηκε κάποια ολοκληρωμένη πρόταση ανάπτυξης, ενώ η περαιτέρω αφαίμαξη των εισοδημάτων των πολιτών ουδέν θα αποδώσει γιατί δεν υπάρχουν εισοδήματα να φορολογηθούν και θα έπρεπε οι προσπάθειες όλων να τείνουν στην ανάπτυξη, δημιουργία θέσεων εργασίας και αύξηση του ΑΕΠ. Με απλά λόγια θα έπρεπε να μας πουν πως θα έχουμε 25 εκατομ.τουρίστες υψηλού επιπέδου ετησίως ,πως τα 14 δισ.ΕΥΡΩ ετησίως από την Εμπορική ναυτιλία θα γίνουν 20,πως στον αγροτικό τομέα θα γίνει αναδιάρθρωση καλλιεργειών με πραγματική παραγωγή και εξαγωγικό χαρακτήρα, πως θα προσελκύσουμε καινοτόμες επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας, πως θα αξιοποιήσουμε τον ορυκτό πλούτο της χώρας, πως θα στελεχώνεται αξιοκρατικά το δημόσιο, πως θα βελτιωθεί η καθημερινότητα του πολίτη κλπ.

Δυστυχώς στην «κοχλάζουσα» επικαιρότητα αντιπαράθεση προγραμμάτων δεν υπάρχει, ίσως γιατί δεν υπάρχουν προγράμματα, και ακούγοντας ο πολίτης από τα ΜΜΕ τις εκατέρωθεν κατηγορίες αισθάνεται ότι η χώρα εξακολουθεί να βρίσκεται σε τέλμα, χαμένη σε λαβύρινθο.

Αφοσιωμένοι στον μικρόκοσμο της μικροπολιτικής οι πολιτικοί μας(με λίγες εξαιρέσεις) δεν ακούν τη «μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων» γι΄ αυτό , όπως έλεγε ο Σεφέρης: «στα σκοτεινά πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε» περιμένοντας μοιρολατρικά , όπως στις αρχές τραγωδίες, από κάποιον «από μηχανής θεό» να δώσει λύση η μήπως και γίνει κάποιο θαύμα..

*Δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.

Olympia

Με αφορμή το δημοψήφισμα των δικηγόρων

Η ολομέλεια προέδρων των δικηγορικών συλλόγων της χώρας προκήρυξε και διενήργησε το διήμερο 2-3 Δεκεμβρίου 2014 πανελλήνιο δημοψήφισμα με μεγάλη συμμετοχή δικηγόρων για να εκφρασθεί η θέση των δικηγόρων απέναντι στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης με το οποίο τροποποιούνται διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας καθιστώντας επισφαλή την απονομή Δικαιοσύνης. Με το νομοσχέδιο επιδιώκεται η κατάργηση της αμεσότητας της δίκης και η εμμάρτυρη απόδειξη στην τακτική διαδικασία υιοθετώντας το νομοσχέδιο ως αποδεικτικό μέσο τις ένορκες βεβαιώσεις που στην πράξη αποτελούν έκθεση ιδεών που γράφουν οι δικηγόροι και υπογράφουν οι μάρτυρες. Ταυτόχρονα με το ίδιο νομοσχέδιο αλλάζει η διαδικασία πλειστηριασμών, ενώ στην κατανομή του εκπλειστηριάσματος καταργείται ουσιαστικά το προνόμιο του Δημοσίου, των εργαζομένων κ.λπ. και καθίσταται προνομιακή η θέση των τραπεζών που οι απαιτήσεις τους θα ικανοποιούνται προνομιακά με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλά πολλά ερωτηματικά για το ποιος εισηγήθηκε τις αλλαγές και γιατί το Δημόσιο απεμπολεί δικαιώματά του υπέρ των Τραπεζών και εις βάρος των εργαζομένων.

Η αντίθεση του δικηγορικού σώματος είναι συντριπτική και έχει ιδιαίτερη σημασία αυτή η αντίθεση γιατί οι δικηγόροι σε αυτή τη φάση δεν αγωνίζονται για συντεχνιακά αιτήματα (έχουν πληγεί εξοντωτικά τα τελευταία χρόνια) αλλά συνεχίζοντας λαμπρές παραδόσεις του παρελθόντος προασπίζονται το δημόσιο συμφέρον και τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών.

Το πανελλήνιο δημοψήφισμα ήταν μια πρωτοποριακή απόφαση(στη Θεσσαλονίκη είχε ξαναγίνει περίπου πριν από 30 χρόνια για την καθιέρωση του διανεμητικού λογαριασμού- κοινού Ταμείου) που ενδυναμώνει τη θέση των δικηγορικών συλλόγων ενώ ταυτόχρονα ενεργοποιεί τους δικηγόρους που λόγω απογοήτευσης σε μεγάλο ποσοστό απείχαν κι από τις εκλογές ανάδειξης διοικήσεων στους δικηγορικούς συλλόγους.

Θέλουμε να ελπίζουμε ότι η απόφαση αυτή θα έχει συνέχεια αλλά και ότι εν όψει αναθεώρησης του Συντάγματος θα ληφθεί απόφαση για καθιέρωση δημοψηφισμάτων υπό προϋποθέσεις σε σοβαρά θέματα για να αποκτήσουμε κοινωνία ενεργών πολιτών.

Πιστεύω ότι ο πολίτης δεν πρέπει να καλείται μόνο για να εκλέξει βουλευτές αλλά πρέπει να επιδιώκεται η συμμετοχή του στην άσκηση της εξουσίας σε μια διαρκή προσπάθεια να αποκτά το πολίτευμα χροιά άμεσης δημοκρατίας. Βεβαίως τεχνικά δεν είναι εφικτό και γι' αυτό σε άλλες ευνομούμενες χώρες προβλέπεται ο θεσμός των δημοψηφισμάτων υπό κάποιες προϋποθέσεις, σε ό,τι αφορά τα θέματα που τίθενται και τον αριθμό των πολιτών που πρέπει να συμμετάσχουν.

Δυστυχώς, τα πολιτικά μας κόμματα «φοβούνται» τα δημοψηφίσματα και γι' αυτό στο άρθρο 44 του Συντάγματος προβλέπεται ότι δημοψήφισμα μπορεί να προκηρυχθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για κρίσιμα εθνικά θέματα μόνο με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου και απόφαση με απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών και επίσης για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρά κοινωνικά ζητήματα εφόσον αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών μετά από πρόταση των δύο πέμπτων.

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η διάταξη θα μείνει σε αχρησία κι ότι δεν πρόκειται να προκηρυχθεί κανένα δημοψήφισμα με το ισχύον Σύνταγμα. Θα πρέπει με την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος να προβλέπεται δυνατότητα προκήρυξης δημοψηφισμάτων, αν π.χ. μια πρόταση συγκεντρώνει υπογραφές 1.000.000 πολιτών, υπό τον όρο βέβαια ότι δεν πρόκειται για θέμα που άπτεται ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ότι θα γίνεται δημοψήφισμα μόνο μετά πάροδο έτους από το προηγούμενο, ότι για να είναι υποχρεωτικό το αποτέλεσμα πρέπει να συμμετάσχει τουλάχιστον το 50% των εχόντων δικαίωμα ψήφου πολιτών κ.λπ.

Τα ελληνικά πολιτικά κόμματα οφείλουν με τη νέα συνταγματική αναθεώρηση να αλλάξουν το άρθρο 44 του Συντάγματός μας, να το εκσυγχρονίσουν και να δώσουν δυνατότητα στον πολίτη στα μεγάλα θέματα να εκφέρει τη γνώμη του κάνοντας περισσότερο συμμετοχική τη δημοκρατία μας.

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ

δικηγόρου, πρώην προέδρου του ΔΣΘ

Αγγελιοφόρος

Ερωτηματικά για νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης

Στη χώρα μας, συνήθως, οι υπουργοί Δικαιοσύνης, θέλοντας να παρουσιάσουν θεσμικό έργο, επιχειρούν τροποποίηση βασικών νομοθετημάτων (Αστικός Κώδικας, Ποινικός Κώδικας, Κώδικας πολιτικής Δικονομίας, Ποινικής Δικονομίας κλπ.). Γι΄ αυτό έχουμε συχνή τροποποίηση των κωδίκων χωρίς να επιτυγχάνεται το σκοπούμενο αποτέλεσμα γιατί οι τροποποιήσεις γίνονται «στο πόδι» χωρίς προηγούμενο ουσιαστικό διάλογο με τους δικηγορικούς συλλόγους, δικαστικές ενώσεις κ.λπ.

Μάταια διαμαρτύρεται διαχρονικά ο νομικός κόσμος επισημαίνοντας ότι για να γίνουν αλλαγές στους Κώδικες πρέπει να προηγηθεί ουσιαστικός διάλογος, να μελετηθούν οι επιπτώσεις από τις αλλαγές και κυρίως να επιδιωχθεί συμφωνία δικαστών-δικηγόρων και εκπροσώπων νομικών σχολών για να επιτευχθεί σύζευξη θεωρίας και πράξης και κυρίως να εξασφαλίζεται προηγουμένως η αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή.

Ακολουθώντας την τακτική προκατόχων του ο υπουργός Δικαιοσύνης κατέθεσε στη Βουλή νομοσχέδιο με το οποίο επέρχονται σοβαρές τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας πετυχαίνοντας να ενώσει εναντίον του νομοσχεδίου τους δικαστές, τους δικηγόρους και γενικότερα όλο το νομικό κόσμο. Ενδεικτικά θα αναφέρω μόνο ότι στη Θεσσαλονίκη συνήλθαν προ μηνών σε κοινή συνεδρίαση οι υπηρετούντες δικαστές στο Εφετείο και το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης και ασχολήθηκαν με μελέτη των υπό ψήφιση διατάξεων του Κ.Πολ.Δικ. Με επιστημονική τεκμηρίωση επεσήμαναν ότι με την ψήφιση των διατάξεων αυτών πολλαπλά θα χειροτερεύσει η κατάσταση στη Δικαιοσύνη σε σημείο που κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι γίνεται πιο δύσκολη η σωστή απονομή δικαιοσύνης.

Στο πλαίσιο αυτού του σημειώματος δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Επισημαίνουμε όμως ότι αποτελεί μέγιστο λάθος η κατάργηση της εμμάρτυρης απόδειξης και της αμεσότητας της δίκης στην τακτική διαδικασία. Αντί της εξέτασης του μάρτυρα στο ακροατήριο όπου αναζητείται η αλήθεια με υποβολή ερωτήσεων από το δικαστή και τους δικηγόρους των διαδίκων, προβλέπεται η προσκόμιση ενόρκων βεβαιώσεων από κάθε πλευρά. Αν ο υπουργός Δικαιοσύνης είχε δικηγορήσει μερικά χρόνια θα ήξερε ότι οι ένορκες βεβαιώσεις είναι εκθέσεις ιδεών που γράφονται από τους δικηγόρους και απλά υπογράφουν οι καταθέτοντες κι έτσι στην πράξη (και ορθώς) θεωρούνται μειωμένης αποδεικτικής αξίας από τα δικαστήρια... Η προτεινόμενη για ψήφιση διάταξη ουσιαστικά κάνει δυσκολότερη για το δικαστή την ανεύρεση της αλήθειας κι επομένως πιο επισφαλή την απονομή δικαιοσύνης.

Παράλληλα διατηρούνται τα υψηλά παράβολα για άσκηση ενδίκων μέσων κι έτσι μεγάλο μέρος των πολιτών λόγω οικονομικής αδυναμίας στερείται του συνταγματικού δικαιώματος πρόσβασης στην Δικαιοσύνη, ενώ είναι απορίας άξιο ποιος σκέφτηκε τις αλλαγές στο δίκαιο εκτέλεσης. Μέχρι τώρα στην κατανομή πλειστηριάσματος είχαν προτεραιότητα οι εργαζόμενοι, το Δημόσιο και οι οργανισμοί ασφάλισης αλλά τώρα περιέργως δίνεται προτεραιότητα στην ικανοποίηση των τραπεζών, γεγονός που καταγγέλθηκε και δημιουργεί πολλά πολλά ερωτηματικά στους πολίτες για το ποιος εισηγήθηκε τις αλλαγές.

Μέχρι τώρα υπήρχαν βουλευτές που έλεγαν ότι ψήφιζαν πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ή νομοθετήματα με τα οποία δεν συμφωνούσαν, γιατί η χώρα διέρχεται περίοδο κρίσης και με τα νομοθετήματα υπηρετούνταν το δημόσιο συμφέρον. Τώρα θα κληθούν να ψηφίσουν νομοθέτημα με το οποίο το Δημόσιο απεμπολεί δικαιώματά του υπέρ των τραπεζών… και στο ερώτημα τι θα γίνει με τα χρήματα που θα απωλεσθούν για το Δημόσιο δίνεται η απάντηση ότι θα αναπληρωθούν από άλλους πόρους, δηλαδή από νέους φόρους. Θα ψηφίσουν τέτοια διάταξη;

Ολα αυτά γίνονται με στόχο, υποτίθεται, την ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης. Ενδεικτικά αναφέρω όμως ότι θα μπορούσαμε να πετύχουμε ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης (χωρίς η ταχύτητα να λειτουργεί εις βάρος της ποιότητας), αν γινόταν ανακατανομή των οργανικών θέσεων δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων στα δικαστήρια ανάλογα με τον αριθμό υποθέσεων κάθε δικαστηρίου (για να μην παρατηρείται το φαινόμενο π.χ. πρωτοδίκης στην Θεσσαλονίκη να εκδίδει 220 αποφάσεις το χρόνο αλλά πρωτοδίκης σε άλλο δικαστήριο να εκδίδει 80) και αν γινόταν σύντμηση του χρόνου των δικαστικών διακοπών.

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ

δικηγόρου, πρώην

προέδρου του ΔΣΘ

Αγγελιοφόρος

Ερωτηματικά για νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης

Του Δημήτρη Γαρούφα*

Στην χώρα μας ,συνήθως, οι υπουργοί δικαιοσύνης , θέλοντας να παρουσιάσουν θεσμικό έργο, επιχειρούν τροποποίηση βασικών νομοθετημάτων (Αστικός Κώδικας, Ποινικός Κώδικας, Κώδικας πολιτικής Δικονομίας, Ποινικής Δικονομίας κλπ.).Γι΄ αυτό έχουμε συχνή τροποποίηση των κωδίκων χωρίς να επιτυγχάνεται το σκοπούμενο αποτέλεσμα γιατί οι τροποποιήσεις γίνονται «στο πόδι» χωρίς προηγούμενο ουσιαστικό διάλογο με τους δικηγορικούς συλλόγους, δικαστικές ενώσεις κλπ.

Μάταια διαμαρτύρεται διαχρονικά ο νομικός κόσμος επισημαίνοντας ότι για να γίνουν αλλαγές στους Κώδικες πρέπει να προηγηθεί ουσιαστικός διάλογος ,να μελετηθούν οι επιπτώσεις από τις αλλαγές και κυρίως να επιδιωχθεί συμφωνία δικαστών-δικηγόρων και εκπροσώπων νομικών σχολών για να επιτευχθεί σύζευξη θεωρίας και πράξης και κυρίως να εξασφαλίζεται προηγουμένως η αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή.

Ακολουθώντας την τακτική προκατόχων του ο Υπουργός Δικαιοσύνης κατέθεσε στη Βουλή νομοσχέδιο με το οποίο επέρχονται σοβαρές τροποποιήσεις στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας πετυχαίνοντας να ενώσει εναντίον του νομοσχεδίου τους δικαστές, τους δικηγόρους και γενικότερα όλο τον νομικό κόσμο. Ενδεικτικά θα αναφέρω μόνο ότι στην Θεσσαλονίκη συνήλθαν προ μηνών σε κοινή συνεδρίαση οι υπηρετούντες δικαστές στο Εφετείο και το Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης και ασχολήθηκαν με μελέτη των υπό ψήφιση διατάξεων του Κ.Πολ.Δικ,. Με επιστημονική τεκμηρίωση επεσήμαναν ότι με την ψήφιση των διατάξεων αυτών πολλαπλά θα χειροτερεύσει η κατάσταση στη δικαιοσύνη σε σημείο που κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι γίνεται πιο δύσκολη η σωστή απονομή δικαιοσύνης.

Στο πλαίσιο αυτού του σημειώματος δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Επισημαίνουμε όμως ότι αποτελεί μέγιστο λάθος η κατάργηση της εμμάρτυρης απόδειξης και της αμεσότητας της δίκης στην τακτική διαδικασία .Αντί της εξέτασης του μάρτυρα στο ακροατήριο όπου αναζητείται η αλήθεια με υποβολή ερωτήσεων από τον δικαστή και τους δικηγόρους των διαδίκων, προβλέπεται η προσκόμιση ενόρκων βεβαιώσεων από κάθε πλευρά …Αν ο υπουργός Δικαιοσύνης είχε δικηγορήσει μερικά χρόνια θα ήξερε ότι οι ένορκες βεβαιώσεις είναι εκθέσεις ιδεών που γράφονται από τους δικηγόρους και απλά υπογράφουν οι καταθέτοντες κι΄ έτσι στην πράξη(και ορθώς) θεωρούνται μειωμένης αποδεικτικής αξίας από τα δικαστήρια..Η προτεινόμενη για ψήφιση διάταξη ουσιαστικά κάνει δυσκολότερη για τον δικαστή την ανεύρεση της αλήθειας κι΄ επομένως πιο επισφαλή την απονομή δικαιοσύνης.

Παράλληλα διατηρούνται τα υψηλά παράβολα για άσκηση ενδίκων μέσων κι΄ έτσι μεγάλο μέρος των πολιτών λόγω οικονομικής αδυναμίας στερείται του συνταγματικού δικαιώματος πρόσβασης στην δικαιοσύνη ενώ είναι απορίας άξιο ποιος σκέφτηκε τις αλλαγές στο δίκαιο εκτέλεσης .Μέχρι τώρα στην κατανομή πλειστηριάσματος είχαν προτεραιότητα οι εργαζόμενοι ,το δημόσιο και οι οργανισμοί ασφάλισης αλλά τώρα περιέργως δίνεται προτεραιότητα στην ικανοποίηση των Τραπεζών…γεγονός που καταγγέλθηκε και δημιουργεί πολλά-πολλά ερωτηματικά στους πολίτες για το ποιος εισηγήθηκε τις αλλαγές.

Μέχρι τώρα υπήρχαν Βουλευτές που έλεγαν ότι ψήφιζαν πράξεις νομοθετικού περιεχομένου η νομοθετήματα με τα οποία δεν συμφωνούσαν ,γιατί η χώρα διέρχεται περίοδο κρίσης και με τα νομοθετήματα υπηρετούνταν το δημόσιο συμφέρον. Τώρα θα κληθούν να ψηφίσουν νομοθέτημα με το οποίο το δημόσιο απεμπολεί δικαιώματά του υπέρ των Τραπεζών…και στο ερώτημα τι θα γίνει με τα χρήματα που θα απωλεσθούν για το δημόσιο δίνεται η απάντηση ότι θα αναπληρωθούν από άλλους πόρους, δηλαδή από νέους φόρους..Θα ψηφίσουν τέτοια διάταξη;

Όλα αυτά γίνονται με στόχο ,υποτίθεται, την ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης. Ενδεικτικά αναφέρω όμως ότι θα μπορούσαμε να πετύχουμε ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης ( χωρίς η ταχύτητα να λειτουργεί εις βάρος της ποιότητας.) αν γίνονταν ανακατανομή των οργανικών θέσεων δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων στα δικαστήρια ανάλογα με τον αριθμό υποθέσεων κάθε δικαστηρίου(για να μην παρατηρείται το φαινόμενο π.χ. Πρωτοδίκης στην Θεσσαλονίκη να εκδίδει 220 αποφάσεις το χρόνο αλλά Πρωτοδίκης σε άλλο δικαστήριο να εκδίδει 80) και αν γίνονταν σύντμηση του χρόνου των δικαστικών διακοπών

• Δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του Δ.Σ.Θ. 

Δημοσιεύθηκε(30-11-2014) στο «ΠΑΡΟΝ της Κυριακής».