Για να μη «βουλιάζει» η Δικαιοσύνη

 «Η Δικαιοσύνη βουλιάζει όλο και περισσότερο στη συνείδηση των πολιτών, αφού βραδυπορεί και οι υποθέσεις παραγράφονται…», δήλωσε σε συνέλευση της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων ο υπουργός Δικαιοσύνης, Μ. Παπαϊωάννου, απαριθμώντας τις αδυναμίες της σε ό,τι αφορά το χρόνο εκδίκασης των υποθέσεων.

Προεισαγωγικά επισημαίνω ότι ο θεσμός της Δικαιοσύνης στη χώρα μας λειτουργεί καλύτερα από τους άλλους θεσμούς και στο χώρο αυτό (παρότι στο παρελθόν υπήρξαν περιστατικά παραδικαστικών κυκλωμάτων) δεν παρατηρούνται τα φαινόμενα διαφθοράς που παρατηρούνται στις άλλες εξουσίες.

Βεβαίως η αλήθεια είναι ότι η δικαιοσύνη απονέμεται με μεγάλη καθυστέρηση, που δημιουργεί εικόνα αρνησιδικίας, αλλά γι' αυτό τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει το υπουργείο Δικαιοσύνης, που πρέπει να έχει το θάρρος αποφάσεων αλλά και εξασφάλισης της αναγκαίας υλικοτεχνικής υποδομής για να υπάρξει αποτέλεσμα.

Στο παρελθόν, με στόχο την ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης, ο ΔΣΘ την περίοδο που ήμουν πρόεδρός του (2005-2008) είχε υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις στον τότε υπουργό Δικαιοσύνης και την ηγεσία της Δικαιοσύνης.

Ενδεικτικά αναφέρω ότι το 2005 μεταξύ άλλων είχαμε προτείνει:

Α. Τη σμίκρυνση του χρόνου δικαστικών διακοπών από 3,5 μήνες σε 1,5 μήνα, δηλαδή στο μήνα Αύγουστο και σε 7 μέρες την περίοδο εορτών Χριστουγέννων και 7 μέρες την περίοδο εορτών Πάσχα (τώρα υπολειτουργούν τα δικαστήρια 2,5 μήνες το καλοκαίρι, 15 μέρες τα Χριστούγεννα και 15 μέρες την περίοδο του Πάσχα). Η πρόταση θεωρήθηκε εξαιρετική, γιατί θα βελτίωνε την κατάσταση, αλλά λόγω αντιδράσεων δεν υιοθετήθηκε.

Β. Την ανακατανομή των οργανικών θέσεων δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων στα δικαστήρια της χώρας ανάλογα με τον πληθυσμό της περιοχής και τον αριθμό των υποθέσεων που εκδικάζονται σε κάθε δικαστήριο για να υπάρξει απονομή δικαιοσύνης με τους ίδιους ρυθμούς σε όλη τη χώρα, ενώ μάλλον πρέπει να καταργηθούν κάποια δικαστήρια που εκδίδουν ελάχιστες αποφάσεις…

Γ. Την πλήρη μηχανογράφηση δικαστικών υπηρεσιών, την ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφων, που πέραν της ταχύτητας θα αποτελέσει επανάσταση στην καθημερινότητα του νομικού κόσμου, τη μαγνητοφώνηση των πρακτικών κ.λπ.

Για να υπάρξει λύση στο πρόβλημα πρέπει να υπάρχει θάρρος λήψης και υλοποίησης αποφάσεων, να υπάρχει συνείδηση ότι απευθύνονται σε συγκεκριμένο λαό με συγκεκριμένη ψυχολογία (γι' αυτό απέτυχε πλήρως ο καθιερωθείς με το άρθρο 214Α του Κ. Πολ. Δικ. θεσμός της εξώδικης επίλυσης διαφορών) κι ότι η ταχύτητα δεν πρέπει να αποβαίνει εις βάρος της ποιότητας (γι' αυτό π.χ θα είναι τραγικό λάθος η καθιέρωση Μονομελών Δικαστηρίων κακουργημάτων) και προαπαιτούμενο όλων η εξασφάλιση της αναγκαίας υλικοτεχνικής υποδομής.

*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΣ είναι δικηγόρος
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αγγελιοφόρος 30/11/2011

Διάλογος κι αποφάσεις για το μέλλον

Η οικονομική κρίση πλήττει πλέον και μεγάλες χώρες της Ευρώπης (Ιταλία-Ισπανία) με παραγωγική βάση αλλά, αν σε αυτές φέρνει βήχα, στην Ελλάδα έφερε πνευμονία... Γιατί στην Ελλάδα το οικοδόμημα ήταν σαθρό, αλλά και γιατί η κρίση στην Ελλάδα είναι οικονομική και πολιτική.
Κάνοντας κάποιος μια αναδρομή στην πολιτική μας ζωή στα χρόνια της μεταπολίτευσης θα δει ότι υπάρχουν κάποιες αποφάσεις που μας κάνουν περήφανους (π.χ. η επιτυχία του Κ. Σημίτη για ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, η επιτυχία του Κ. Καραμανλή για μη ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ κ.λπ.), αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα και καταστάσεις που μας κάνουν να ντρεπόμαστε.
Δε θα ξεχάσουμε ποτέ ότι αυτήν την περίοδο έρρευσαν πακτωλοί χρημάτων από την ΕΕ στη χώρα μας, αλλά οι ασκούντες την εξουσία προτιμούσαν τις επιδοτήσεις αντί αναδιάρθρωσης καλλιεργειών και αντί καινοτόμων επενδύσεων το Κοινοβούλιό μας χωρίς ντροπή ψήφιζε τροπολογίες για επιδόματα τύπου «έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία…».
Δε θα ξεχάσουμε ότι έγιναν απανωτές αναθεωρήσεις συνταγματικών διατάξεων, αλλά κανένας ηγέτης δε ζήτησε να αλλάξουν οι διατάξεις που στην πράξη προστάτευαν επίορκους πολιτικούς με τη σχεδόν άμεση παραγραφή των ποινικών ευθυνών τους κι έτσι σχεδόν κανένας πολιτικός δεν τιμωρήθηκε για τα σκάνδαλα του Χρηματιστηρίου, των ομολόγων, του Βατοπεδίου, των υποβρυχίων κ.λπ.
Ντρεπόμαστε ακόμη γιατί αυτά τα χρόνια περίσσεψαν οι ξύλινοι λόγοι και βερμπαλισμοί περί ενιαίου αμυντικού χώρου με την Κύπρο και περί εθνικής ανεξαρτησίας, αλλά δεν τολμήσαμε να βάλουμε τους πυραύλους στην Κύπρο και δεν τολμούμε ακόμη και τώρα να οριοθετήσουμε τις ΑΟΖ.
Δεν έχει νόημα να πούμε περισσότερα. Δυστυχώς ακόμη και τώρα ο πολιτικός μας κόσμος δεν ξεχνά τις κακές του συνήθειες κι έτσι η σημερινή κυβέρνηση ευρύτερης στήριξης έχει τριπλάσιους υπουργούς από ό,τι έχει η αντίστοιχη ιταλική…
Διανύουμε κρίσιμη περίοδο κι επειδή το πρόβλημα δεν είναι μόνον οικονομικό, αλλά κυρίως πολιτικό, επιβάλλεται να ειπωθεί όλη η αλήθεια στους πολίτες, αλλά και να ανοίξει άμεσα διάλογος για το μέλλον του τόπου, με στόχο πέρα από την κατάρτιση σχεδίου εξόδου από την κρίση να προχωρήσουμε σε καλύτερη λειτουργία των θεσμών και του πολιτικού συστήματος, γιατί η ουσιαστική αναδιάρθρωσή του μέσω τολμηρής συνταγματικής αναθεώρησης (δημοσιοποιήθηκαν μερικές ενδιαφέρουσες προτάσεις από τη ΝΔ) θα αργήσει, γιατί αν η διαδικασία ξεκινήσει από την επόμενη Βουλή με τη διαδικασία του άρθρου 110 του Συντάγματος, θα ολοκληρωθεί δυστυχώς μετά το 2016.

*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΣ είναι δικηγόρος
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αγγελιοφόρος 23/11/2011

Εκδήλωση Ελληνισμού στη Βουλγαρία..

Σήμερα, ξεφεύγοντας λίγο από τη μίζερη δική μας πολιτική πραγματικότητα, θα αναφερθώ σε μια εκδήλωση που παρακολούθησα το Σαββατοκύριακο 12-13 Νοεμβρίου 2011, προσκεκλημένος από την Παμβουλγαρική Ομοσπονδία Συλλόγων Σαρακατσάνων, στο Μπόροβιτς της Βουλγαρίας (δίπλα στην πόλη Σαμοκόβ), όπου διοργάνωσε φεστιβάλ παραδοσιακών ελληνικών χορών, με συμμετοχή χορευτικών ομίλων των εκεί συλλόγων Σαρακατσάνων.

Η εκδήλωση είναι η δεύτερη μεγάλη που διοργανώνουν κάθε χρόνο οι σύλλογοι Σαρακατσάνων της Βουλγαρίας και είναι μια ευκαιρία «ανταμώματος» των Σαρακατσάνων που ζουν στη δυτική Βουλγαρία (Ντούπνιτσα, Σαμοκόβ, Μπερκόβιτσα, Μοντάνα, Σόφια, Κάρλοβο κ.λπ.). Ηταν συγκινητικό να βλέπει κάποιος εκατοντάδες παιδιά ηλικίας από 7 μέχρι 18 χρόνων απ' όλη τη Βουλγαρία να χορεύουν και να τραγουδούν για τα Αγραφα και τον Κατσαντώνη, για τις ελληνικές θάλασσες, την Πόλη και το «μαρμαρωμένο βασιλιά»…

Ζουν στη Βουλγαρία εδώ και 180 χρόνια αλλά, χαράσσοντας τη δική τους πορεία, κρατούν με πείσμα την ελληνική γλώσσα, κρατούν τις παραδόσεις, έχουν συνείδηση της ελληνικής καταγωγής και διαπρέπουν σήμερα στη Βουλγαρία, αρχίζοντας να μπαίνουν δυναμικά στον κόσμο των επιχειρήσεων… Είδα ανθρώπους που πριν από 20 χρόνια δούλευαν ως εργάτες στην Ελλάδα να είναι τώρα ιδιοκτήτες ξενοδοχείων, ενώ κάποιοι άλλοι, που από τότε άρχισαν εμπόριο εισάγοντας στη Βουλγαρία βρώσιμη ελιά και ξηρούς καρπούς από την Ελλάδα, τώρα χτίζουν εμπορικά κέντρα και τουριστικά συγκροτήματα στη Μαύρη Θάλασσα.

Τα ονοματεπώνυμά τους τα άλλαξε βίαια η βουλγαρική κυβέρνηση το 1958 αλλά οι ίδιοι τα διατηρούν στις κοινωνικές σχέσεις, ενώ ο διακριτικός τίτλος των επιχειρήσεών τους είναι συνήθως το ελληνικό επώνυμο του ιδιοκτήτη ή ονόματα από την ελληνική μυθολογία… κι έτσι στις εκδηλώσεις, όταν αναφέρονται οι χορηγοί, αναφέρονται εταιρίες με διακριτικό τίτλο «Οδυσσέας», «Πηνελόπη» κ.λπ.

Παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις ελληνικές εξελίξεις και κάνουν κριτική για τους Ελληνες πολιτικούς. Με πληροφορούν ότι, πέραν της... Ελβετίας, μεγάλα ποσά από Ελλάδα κατατέθηκαν σε βουλγαρικές τράπεζες το τελευταίο εξάμηνο, ότι οι μεγάλες ελληνικές εταιρίες στη Βουλγαρία ακμάζουν, αλλά επισήμαναν ότι, «όταν η Ελλάδα βήχει, η Βουλγαρία παθαίνει πνευμονία»…

Ζώντας εκτός Ελλάδας, έχουν άλλη οπτική, είναι αισιόδοξοι για τον Ελληνισμό... Γι' αυτό, συζητώντας για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, μας διέκοψε κάποιος γέροντας Σαρακατσάνος, για να μας πει με τη γλώσσα του Μακρυγιάννη: «Μη σκιάζεστε... Είμαστε τρανό έθνος κι έχουμε πολιτισμό που σαν τ' αλάτι νοστιμεύει όλο τον κόσμο. Γι' αυτό κι ο Θεός δεν αφήνει να χαθούμε. Η Ελλάδα κοντανασαίνει τώρα στον ανήφορο αλλά θα βρει την καλή τη στράτα...».

 *Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΣ είναι δικηγόρος

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αγγελιοφόρος 16/11/2011

Αναζητώντας ελπίδα...

«θα περάσουν από πάνω μας όλοι οι τροχοί

στο τέλος τα ίδια τα όνειρά μας θα μας σώσουν...»

Ν. Καρούζος

Ο Ελληνας πολίτης άφωνος παρακολουθεί τις τελευταίες μέρες όσα συνέβησαν και συμβαίνουν στη χώρα. Ζει με το άγχος της ανεργίας, αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και νιώθει τη ζωή του να υποβαθμίζεται καθημερινά.

Περίμενε, αυτές τις μέρες τουλάχιστον, από τον πολιτικό κόσμο τη γλώσσα της αλήθειας, για να καταλάβει τι τον περιμένει. Δεν έχει καλή πληροφόρηση, αλλά άρχισε να διαισθάνεται ότι υπήρξε θύμα κι ότι στο παρελθόν με την ψήφο του εξυπηρέτησε μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Περίμενε, τώρα τουλάχιστον, να ακούσει αυτοκριτική, να παραδεχτούν κάποιοι ότι αυτό που γίνεται τώρα έπρεπε να γίνει αρχές του 2009. Θα ήταν πιο αληθινός ο κ. Παπανδρέου, αν έλεγε ότι ήταν λάθος του που πίεζε από αρχές 2009 για εκλογές, γιατί ήξερε την κατάσταση και θα είχε δικαιωθεί, αν καλούσε τον τότε πρωθυπουργό και του έλεγε ότι «η χώρα κατρακυλά, έλα να δούμε μαζί με τι πρόγραμμα θα αντιμετωπίσουμε την κατάσταση». Θα ήταν γενναίος, αν έλεγε ότι μετάνιωσε για το «λεφτά υπάρχουν» που είπε το Σεπτέμβρη του 2009 κι ότι μετάνιωσε για πρόσφατους χειρισμούς. Οπως επίσης θα ήταν πιο αληθινοί οι εκπρόσωποι της ΝΔ, αν παραδέχονταν ότι «ναι, φταίει και η ΝΔ, γιατί έπρεπε να είχε πάρει μέτρα τουλάχιστον από το 2007».

Υπό την πίεση των Βρυξελλών επετεύχθη κάποια συναίνεση και σχηματίστηκε μεταβατική κυβέρνηση, για να υπογράψει τη δανειακή σύμβαση. Η συναίνεση όμως, για να δημιουργήσει προοπτική, θα έπρεπε να επεκταθεί και σε συμφωνία συνταγματικής αναθεώρησης, για να αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο οι θεσμοί και να πάψει η συνταγματική κατοχύρωση της ατιμωρησίας επίορκων πολιτικών, και σε θέσπιση νομικού πλαισίου, που θα φέρει τη διαφάνεια στην πολιτική μας ζωή.

Ας ελπίσουμε ότι αυτή η συμφωνία, που έγινε στο χείλος του γκρεμού, θα δημιουργήσει άλλο κλίμα. Σ' αυτό το πλαίσιο τώρα οφείλουν οι ηγέτες να πουν την αλήθεια στον πολίτη: ότι τον περιμένουν μαύρες μέρες, ότι θα υπάρξουν κι άλλα βάρη τα προσεχή χρόνια και κυρίως να πουν τι είδους ανάπτυξη οραματίζονται που θα μας βγάλει από την κρίση.

Τέλος κι εμείς οι πολίτες ας συνειδητοποιήσουμε πλέον ότι θα βοηθήσουμε τη χώρα μόνον αν γίνουμε ενεργοί πολίτες. Τα όνειρά μας, η θέλησή μας για μια καλύτερη, ισχυρή και ανεξάρτητη Ελλάδα θα είναι το προζύμι της ελπίδας, που θα μας βοηθήσει να αντέξουμε την κρίση.

*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΣ είναι δικηγόρος

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αγγελιοφόρος 9/11/2011

Δυσαρμονία λαού-πολιτικών;

Ηταν θλιβερά τα όσα συνέβησαν στις 28 Οκτωβρίου 2011 στη Θεσσαλονίκη, με τη ματαίωση της παρέλασης για την επέτειο του ΟΧΙ λόγω αποδοκιμασιών κάποιων πολιτών προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Τέτοια επεισόδια θα ήταν αδιανόητα πριν από 2-3 χρόνια, γιατί οι πρωταίτιοι πάραυτα θα απομονώνονταν από τους πολίτες. Φέτος οι πολίτες όχι μόνο δεν απομόνωσαν τους ταραξίες, αλλά κάποιοι τους χειροκρότησαν, ενώ η μεγάλη μάζα έμεινε αδιάφορη. Αυτό δείχνει ότι η δυσαρμονία μεταξύ λαού και κυβέρνησης παίρνει μάλλον και χαρακτηριστικά δυσαρμονίας μεταξύ λαού και πολιτικού κόσμου…
Οι πολίτες επιρρίπτουν ευθύνες στους πολιτικούς για την κατρακύλα της χώρας, για την ανεργία των νέων, για τη συμμετοχή σε σκάνδαλα κάποιων πολιτικών και τη σκανδαλώδη ατιμωρησία των, τη με πείσμα διατήρηση ακόμη και τώρα κάποιων προκλητικών προνομίων και την ύπαρξη σε καθοδηγητικά όργανα κομμάτων διαβλητών προσώπων.
Δυστυχώς ο πολιτικός κόσμος στη μεταπολίτευση δεν έδειξε θάρρος γενναίων αποφάσεων, που θα ανέβαζαν το ήθος της πολιτικής ζωής. Λίγοι βουλευτές τόλμησαν να καταγγείλουν σκάνδαλα και μετρημένοι αυτοί που κατήγγειλαν σκάνδαλα στα οποία εμπλεκόταν το κόμμα τους. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω ότι, όταν πριν από περίπου 25 χρόνια μεσουρανούσε ο Κοσκωτάς, όλοι αναρωτιόνταν για την πηγή των χρημάτων, αλλά η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου, πνευματικοί άνθρωποι κ.λπ. προτιμούσαν να σιωπούν κάνοντας πως δε βλέπουν... Βρέθηκε τότε μόνο ένας βουλευτής της ΝΔ, ο Γ. Σούρλας, που έγκαιρα τόλμησε και έκανε μια ερώτηση στη Βουλή, αλλά έμεινε μόνος... απ' όλο τον πολιτικό κόσμο, που επιμελώς σιωπούσε κι ευτυχώς κάποιοι δημοσιογράφοι της ερευνητικής δημοσιογραφίας αποκάλυψαν κάποιες πτυχές του σκανδάλου (όχι όλες…).
Δυστυχώς το «κάνε πως δε βλέπεις» ήταν διακομματική αρχή επιβίωσης για την πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου… Το έζησα ο ίδιος το 2007, όταν ως πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης εισηγήθηκα στο δ.σ. (κατά πλειοψηφία δέχθηκε την εισήγηση) την καταγγελία της υπόθεσης Βατοπεδίου με στόχο τη διάσωση εκτάσεων του Δημοσίου στο νομό Θεσσαλονίκης που δίνονταν στη Μονή Βατοπεδίου… Οταν απόρησα για τη σιωπή κάποιων «αρμοδίων», μου είπαν: «δίκιο έχεις, αλλά κάνε πως δε βλέπεις, αν θες να πας μπροστά…».
Αυτό το «κάνε πως δε βλέπεις», που είχαν ως αρχή οι περισσότεροι πολιτικοί μας, πληρώνουμε σήμερα. Γιατί έκαναν πως δε βλέπουν το διογκούμενο χρέος και ψήφιζαν επιδόματα «έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία»… Τώρα όμως έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Οφείλουν να βλέπουν… και να δημιουργήσουν προοπτική για τη χώρα, γιατί διαφορετικά θα έχουμε συχνές κοινωνικές εκρήξεις με απρόβλεπτες συνέπειες.

*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΣ είναι δικηγόρος

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αγγελιοφόρος 2/11/2011