Η Αμφίπολη και το χρέος του Υπουργείου Πολιτισμού

Η Αμφίπολη το 2014 απασχόλησε την παγκόσμια κοινή γνώμη με την αποκάλυψη του μοναδικού ταφικού μνημείου στην τοποθεσία της «Καστά» και δημιουργήθηκαν πολλά –αναπάντητα ακόμη-ερωτηματικά για το πρόσωπο η πρόσωπα που είχαν ταφεί σε αυτό, τον προορισμό του μνημείου, ενώ προκλήθηκε γενικότερο ενδιαφέρον για την αρχαία Αμφίπολη και την ιστορία της.

Φέτος δυστυχώς απασχολεί την εσωτερική κοινή γνώμη με τις αντιγνωμίες των αρχαιολόγων σχετικά με την χρονολόγηση του μνημείου αλλά και την συμπεριφορά του Υπουργείου Πολιτισμού που δείχνει να λαμβάνει μέρος στις επιστημονικές αντιγνωμίες και έμμεσα να παραμερίζει και να μην υπηρετεί αποτελεσματικά το δημόσιο συμφέρον.

Ενδεικτικά μόνο αναφέρω ότι ενώ συμφωνήθηκε με την αρχαιολόγο κ.Περιστέρη(επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας για την ανασκαφή στην Αμφίπολη) να παρουσιασθούν τα πορίσματα της ανασκαφικής έρευνας για το μοναδικό αυτό μνημείο(με περίβολο 497 μέτρων και ύψους 3 μ., με επένδυση λευκού Θασίτικου μαρμάρου, με θαυμάσιες ψηφιδωτές παραστάσεις στο εσωτερικό του μνημείου όπως η αρπαγή της Περσεφόνης κλπ.)μέχρι τον Οκτώβριο του 2015,δυό μήνες πριν κάνει την επίσημη ανακοίνωση η κ.Περιστέρη το Υπουργείο Πολιτισμού (τυχαία άραγε;) δημοσιοποίησε έκθεση επιτροπής αρχαιολόγων του Υπουργείου Πολιτισμού που επισκέφθηκαν στις 30-5-2015 για μια μέρα το μνημείο(η κ.Περιστέρη ισχυρίζεται ότι η επίσκεψη δεν κράτησε ούτε μισή ώρα) που αποφαίνεται ότι το μνημείο είναι κατά 100-200 χρόνια νεώτερο από την χρονολογία που υποστηρίζει η κ.Περιστέρη…

Μετά από όλα αυτά στον απλό παρατηρητή γεννώνται πολλά ερωτήματα: 

α)αρμόζει στην επιστημονική δεοντολογία κάποιοι αρχαιολόγοι να απαξιώνουν την ανακοίνωση συναδέλφου των παραμονές της επίσημης ανακοίνωσης από την ίδια; Δεν θα ήταν πιο σωστό και δεοντολογικά ορθό να περιμένουν να κάνει την ανακοίνωσή της η κ.Περιστέρη και εν συνεχεία να τοποθετηθούν επ΄ αυτής; 

β) αισθάνεται ότι υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και την επιστημονική δεοντολογία το Υπουργείο Πολιτισμού δημοσιοποιώντας πόρισμα μιας επιτροπής του παραμονές της επίσημης ανακοίνωσης της επιστημονικής ομάδας που έκανε επί χρόνια την ανασκαφική έρευνα και αποκάλυψη του μνημείου; 

γ) είναι ηθικά και πολιτικά ορθό να καλλιεργείται έμμεσα στην κοινή γνώμη η εντύπωση ότι αυτό το έργο υπερχρηματοδοτήθηκε από προηγούμενη κυβέρνηση κι΄ ότι η αποκάλυψή του εξυπηρετούσε πολιτικές σκοπιμότητες;

δ) δεν θα έπρεπε να αξιοποιηθεί η παγκόσμια δημοσιότητα που προκλήθηκε από την αποκάλυψη του μνημείου ώστε με σύντομη ολοκλήρωση της ανασκαφικής έρευνας να γίνει επισκέψιμο το μνημείο επ΄ ωφελεία της χώρας που θα είχε κάποια εκατομμύρια επισκεπτών επιπλέον;

Αυτά τα ερωτηματικά που απασχολούν κάθε καλόπιστο πολίτη μάλλον δεν απασχολούν το Υπουργείο Πολιτισμού που δίνει την εντύπωση ότι πρόχειρα ασχολείται και μάλλον χρησιμοποιεί το όλο θέμα «μικροπολιτικά» επιρρίπτοντας ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση για τον τρόπο χρηματοδότησης η προβολής της ανασκαφής. .Σίγουρα έγιναν επικοινωνιακές υπερβολές κατά την αποκάλυψη του μνημείου από την προηγούμενη κυβέρνηση και σίγουρα κάποιοι πιθανώς να σκέφτηκαν η επεδίωξαν μικροπολιτική εκμετάλλευση της παγκόσμιας δημοσιότητας …Σε κάθε περίπτωση όμως οι τυχόν επικοινωνιακές υπερβολές της προηγούμενης κυβέρνησης δεν δικαιολογούν την στάση της σημερινής κυβέρνησης που ισοπεδωτικά και απαξιωτικά (χωρίς να περιμένει την επίσημη ανακοίνωση της επιστημονικής ομάδας που διενήργησε την ανασκαφή) παραβιάζοντας την επιστημονική δεοντολογία υποβαθμίζει έμμεσα την αξία του μνημείου

Οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι δεν υπάρχουν μνημεία στην Ελλάδα που η αποκάλυψή τους να έχει ταυτιστεί με κάποια κυβέρνηση γιατί ανασκαφές στην Αμφίπολη γίνονταν την εποχή που κυβερνούσε η ‘ ΄Ενωση Κέντρου»,την εποχή της στρατιωτικής δικτατορίας, επί κυβέρνησης Ν.Δ, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και επί κυβέρνησης Σαμαρά και ελπίζουμε ότι θα συνεχιστούν κι΄ από την παρούσα κυβέρνηση.…Τα μνημεία είναι μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς κι΄ αποτελούν και μνημεία της ανθρωπότητας γι΄ αυτό και είναι λάθος η προσπάθεια κάποιων ΜΜΕ να ταυτίσουν το μοναδικό ταφικό μνημείο της Αμφίπολης με την κυβέρνηση που υπήρχε στη χώρα την εποχή της αποκάλυψής του.

Θα ήθελα επίσης να επισημάνω προς κάθε κατεύθυνση ότι η Αμφίπολη δεν εκπροσωπείται μόνο από αυτό το μνημείο..΄Εχει αποκαλυφθεί το μοναδικό αρχαίο Γυμνάσιο, τμήματα του αρχαίου τείχους , όπως τα περιέγραφε ο Θουκυδίδης ,ύψους 7,5 μέτρων, η αρχαία ξύλινη γέφυρα στον Στρυμώνα, εκατοντάδες τάφοι, Ελληνιστικές οικίες , 5 παλαιοχριστιανικές βασιλικές (4ου-5ου μ.χ. αιώνα),και το μικρό αλλά μοναδικό αρχαιολογικό της Μουσείο δίνει στον επισκέπτη επαγωγικά την ιστορία της περιοχής από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι σχεδόν τις μέρες μας.

Σε μια ευνομούμενη χώρα λογικά η κυβέρνησή της (δια του αρμοδίου Υπουργείου Πολιτισμού) θα αξιοποιούσε την παγκόσμια δημοσιότητα που δόθηκε στην Αμφίπολη, θα φρόντιζε για ολοκλήρωση του ανασκαφικού έργου στον τύμβο «Καστά» και θα έκανε το συντομότερο επισκέψιμο το μνημείο ενώ ταυτόχρονα θα φρόντιζε για την αποκάλυψη και των άλλων μνημείων που έχουν εντοπιστεί στην Αμφίπολη( αρχαίο θέατρο κλπ.) ,για την προβολή του αρχαιολογικού χώρου στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης προσπάθειας ανάπτυξης της περιοχής με σεβασμό και προβολή των μνημείων, της φυσικής ομορφιάς και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της με αποτέλεσμα να υπάρχει πέραν της εθνικής και οικονομική ωφέλεια για τη χώρα από τα εκατομμύρια τουριστών που θα ζητούσαν να την επισκεφθούν. Πολλοί τηλεφωνούν κάθε μέρα από τα πέρατα της γης για να μάθουν τι γίνεται στην Αμφίπολη και πως μπορούν να επισκεφθούν το μνημείο αλλά απογοητεύονται από τις απαντήσεις γιατί τίποτα δεν κινείται, τίποτα δεν μελετάται και τίποτε ορατό δεν σχεδιάζεται για αξιοποίηση του παγκόσμιου ενδιαφέροντος, επ΄ ωφελεία της χώρας.

Το Υπουργείο Πολιτισμού δεν πρέπει να εμπλέκεται σε διαμάχες αρχαιολόγων και ακόμα κι΄ αν υποθέσουμε ότι έκανε λάθος η κ.Περιστέρη και το μνημείο είναι κατά 100-200 χρόνια νεώτερο πάλι έχουμε ένα μοναδικό μνημείο με περίβολο 497 μέτρων ,με θαυμάσιες παραστάσεις κι΄ αγάλματα που πάλι θα προκαλεί τον παγκόσμιο θαυμασμό. Και σε αυτή την περίπτωση οφείλουμε να προβάλλουμε το μνημείο γιατί αποτελεί τμήμα της ιστορικής μας κληρονομιάς ,λαμπρό δείγμα του πολιτισμού της ανθρωπότητας που ταυτόχρονα και αντανακλαστικά αποδεικνύει και την διαχρονική παρουσία του Ελληνισμού στην περιοχή.

Το Υπουργείο Πολιτισμού και η εκάστοτε κυβέρνηση πρέπει να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και το δημόσιο συμφέρον απαιτεί σήμερα η Ελλάδα να αξιοποιήσει την παγκόσμια δημοσιότητα που προκλήθηκε με την αποκάλυψη του ταφικού μνημείου στην Αμφίπολη, να φροντίσει για τάχιστη ολοκλήρωση του ανασκαφικού έργου ώστε να καταστεί το συντομότερο επισκέψιμο το μνημείο αλλά και να φροντίσει και για το ανασκαφικό έργο και αναστύλωση και των άλλων μνημείων της Αμφίπολης στο πλαίσιο και μιας πρότυπης αναπτυξιακής προσπάθειας. Η Αμφίπολη υπήρξε το ορμητήριο του Μεγάλου Αλεξάνδρου για την προς ανατολάς εκστρατεία του…Από την Αμφίπολη έφυγε το ναυτικό του και όπως γράφουν ιστορικοί ήταν αγαπημένη του πόλη..Σε ιστορικά γεγονότα της Αμφίπολης διαδραμάτισε ρόλο ο ιστορικός Θουκυδίδης που μη προλαβαίνοντας να την σώσει από τους Σπαρτιάτες εξαιτίας της έγινε ιστορικός γιατί αυτοεξορίστηκε για 20 χρόνια στην γειτονική Σκαπτή ΄Υλη και του δόθηκε ο χρόνος να γράψει την ιστορία του..Η Αμφίπολη ήταν από τον 5ο π.χ. μέχρι τον 7ο μ.χ. αιώνα, δηλαδή για 1.200 χρόνια ,μητροπολιτικό κέντρο της περιοχής από το Στρυμωνικό κόλπο μέχρι τον Νέστο ,πόλη των γραμμάτων και του εμπορίου , η πόλη που εξέφραζε τις αρχές του οικουμενικού Ελληνισμού.

Τελειώνοντας επισημαίνω ότι η τυχόν μικροπολιτική αντιμετώπιση του θέματος της Αμφίπολης είναι καταδικαστέα γιατί δείχνει έλλειψη σεβασμού στην πολιτιστική μας κληρονομιά και την ιστορία της περιοχής που αποτελεί κομμάτι της Ελληνικής ιστορίας και του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Κατ΄ ευτυχή συγκυρία διασώθηκαν κι΄ αποκαλύφθηκαν στην Αμφίπολη μνημεία που «φθέγγονται» για την διαχρονική παρουσία του Ελληνισμού στην περιοχή και για τα λαμπρά επιτεύγματά του. ΄Εχουμε χρέος να τα διασώσουμε , να τα προβάλλουμε ως μνημεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αλλά και ταυτόχρονα να τα αξιοποιήσουμε στο πλαίσιο μιας νέας αναπτυξιακής πολιτικής που θα αξιοποιεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματά μας ,τον πολιτισμό, την ιστορία και τα μνημεία μας που μπορούν να αποτελέσουν τη «βαριά βιομηχανία» της σύγχρονης Ελλάδας.

Ο Δημήτρης Γαρούφας είναι δικηγόρος-συγγραφέας, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

Δημοκρατία

«Το παλιάλογο καινούργια περπατησιά δεν μαθαίνει»

Ο Τζών Κέννεντυ στο βιβλίο του «Σκιαγραφία των Γενναίων»λέει πως η πιο θαυμαστή ανθρώπινη αρετή είναι το θάρρος, παρουσιάζοντας την προσωπικότητα 8 Αμερικανών πολιτικών που σε κάποια φάση της πολιτικής τους καριέρας χρειάστηκε να πάρουν κάποια δύσκολη απόφαση κόντρα στην κοινή γνώμη και το κόμμα τους, υπηρετώντας το δημόσιο συμφέρον. Κάποιοι καταστράφηκαν πολιτικά, κάποιοι δικαιώθηκαν αλλά όλοι με το θάρρος τους, όπως λέει, συνέβαλλαν στην καλύτερη λειτουργία του πολιτεύματος.

Αυτό αποτελεί την καλύτερη απάντηση στον Θ. Πάγκαλο που επιμένει πως «όλοι μαζί τα φάγαμε» με την έννοια ότι οι πολιτικοί έκαναν τα ρουσφέτια που ζητούσαν οι πολίτες για να εισπράξουν ψήφους στην κάλπη. Βεβαίως και οι πολίτες δεν είναι άγγελοι και σίγουρα έστελναν στη Βουλή αυτούς που έκαναν τα περισσότερα ρουσφέτια, και οι επιλογές τους σπάνια ήταν αξιοκρατικές αλλά οι ηγέτες θα λειτουργούσαν σαν ηγέτες αν τολμούσαν να πουν όχι στα μη νόμιμα αιτήματα των πολιτών με όποιο κόστος.

Θα έπρεπε να είχαν το θάρρος που είχε ο Ελ. Βενιζέλος ο οποίος στις 20-7-1928 μιλώντας στην Θεσσαλονίκη προεκλογικά όχι μόνο δεν υποσχέθηκε παροχές αλλά επί λέξει είπε: «πρώτιστη μέριμνα της κυβερνήσεώς μου εάν τύχει της εμπιστοσύνης του Ελληνικού λαού, θα είναι η πραγματοποίησις όλων των δυνατών οικονομιών εις τας δαπάνας του προϋπολογισμού κυρίως με την μείωσιν της πληθώρας των δημοσιών υπαλλήλων». (βλ. Ελεύθερον Βήμα 21-7-1918).

Αυτό το θάρρος που είχε ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν το είχε κανείς πολιτικός στην μετά το 1974 περίοδο και δεν βρέθηκε κάποιος που με θάρρος θα προχωρούσε στην υλοποίηση των πραγματικών μεταρρυθμίσεων που είχε ανάγκη η χώρα και γι΄ αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.

Επανερχόμαστε στα όσα λέει ο Θ. Πάγκαλος γιατί αρκετοί πολιτικοί σκέφτονται σαν αυτόν, αλλά μάλλον είναι ο μόνος που λέει φωναχτά όσα σκέφτονται οι άλλοι. Κι επειδή συχνά μπερδεύουν το νόμιμο με το ηθικό, αντιγράφω από το ίδιο βιβλίο του Τζών Κέννεντυ: «στα ιδιωτικά επαγγέλματα το άτομο έχει το δικαίωμα να προωθεί τα ατομικά του συμφέροντα μέσα στο πλαίσιο του νόμου για να φτάσει στην επιτυχία. Αλλά στον δημόσιο βίο απαιτούμε από το άτομο να θυσιάζει τα ατομικά του συμφέροντα για το γενικότερο καλό». Και φυσικά ο πολιτικός δεν μπορεί να ιδρύει OFSHORE εταιρίες για να μην πληρώνει φόρους και κάποιοι πρέπει να θυμούνται ότι πέρα από το νόμιμο υπάρχει και το ηθικό.

Σκέφτομαι αν έχει νόημα να τα επαναλαμβάνουμε αυτά, γιατί ο πολιτικός μας κόσμος έχει παλιές κακές συνήθειες και δύσκολα αλλάζει γιατί, όπως λέει η λαϊκή παροιμία, «το παλιάλογο καινούργια περπατησιά δεν μαθαίνει». Γι΄ αυτό παρά τη δεινή κρίση που βιώνει η χώρα διατηρούνται πεισματικά κάποια προνόμια του πολιτικού κόσμου (κατά 75% αφορολόγητες οι συνολικές αποδοχές) που φαντάζουν προκλητικά, κάποιοι υπουργοί συμπεριφέρονται σαν να μην συνέβη τίποτα δημιουργώντας θέσεις για να βολέψουν τον κουμπάρο τους η πρόσωπα της «αυλής τους» ενώ σε ό,τι αφορά το κοινοβούλιο μας υπενθυμίζω ότι έφτασε στο σημείο να ψηφίσει διάταξη πριν δυο χρόνια (ευτυχώς γρήγορα καταργήθηκε αλλά πιθανόν κάλυψε ως ευεργετική διάταξη τυχόν εκκρεμείς υποθέσεις στη δικαιοσύνη) με την οποία καθιερώνονταν τα «φακελάκια ευγνωμοσύνης» με την έννοια ότι δημόσιος λειτουργός αν δέχονταν κάποια παροχή σε έκφραση ευγνωμοσύνης δεν θα αποτελούσε ποινικό αδίκημα.

Οδηγηθήκαμε στην χρεωκοπία και εν συνεχεία στα μνημόνια γιατί οι ηγέτες μας δεν είχαν το θάρρος π.χ. να κόψουν τις πρόωρες συντάξεις κι έτσι ακόμα και τώρα είχαμε συνταξιούχους σε ηλικία 50 ετών, κι ακόμη και τώρα,ενώ έχουμε στο κοινοβούλιο διπλάσιους υπαλλήλους από το Γερμανικό, υπάρχουν ακόμα στο κοινοβούλιό μας συμβασιούχοι που ζητούν να γίνουν αορίστου χρόνου γιατί πληρούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και ακόμα η στελέχωση του κρατικού μηχανισμού γίνεται με τις μετριότητες του κομματικού σωλήνα ενώ οι καιροί επέβαλλαν για να είναι αποτελεσματικός επιστράτευση των καλύτερων Ελλήνων.

Μετά το 2009 στην θέση της Ελλάδας βρέθηκαν κι άλλες χώρες αλλά ξεπέρασαν γρήγορα την κρίση γιατί οι πολιτικοί τους υλοποίησαν μόνοι τους τις μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να κάνουν αλλά στην Ελλάδα οδηγηθήκαμε σε τρίτο μνημόνιο γιατί οι πολιτικοί μας δεν είχαν το θάρρος να κόψουν εγκαίρως τα επιδόματα του τύπου «έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία», να κόψουν τις πρόωρες συντάξεις, να μειώσουν τους Βουλευτές σε 200, και κυρίως να εκπονήσουν και υλοποιήσουν αναπτυξιακό πρόγραμμα με αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας με στόχευση π.χ. να έχουμε 30 εκατομμύρια τουριστών υψηλού εισοδηματικού επιπέδου με συγκεκριμένες δράσεις προβολής των μνημείων και της φυσικής ομορφιάς της χώρας, τα 14 δισ.ΕΥΡΩ από εμπορική ναυτιλία να γίνουν 20, με αναδιάρθρωση καλλιεργειών να έχουμε πραγματική αγροτική παραγωγή με εξαγωγικό χαρακτήρα, να αξιοποιήσουμε τον ορυκτό πλούτο κλπ.

Ο πολιτικός μας κόσμος σ ΄αυτά τα δύσκολα χρόνια δεν άλλαξε νοοτροπία και δεν είχε το θάρρος να πει την αλήθεια στους πολίτες με αποτελέσματα τραγικά για τη χώρα. Από αυτή την στήλη δεν μπορούμε να πούμε περισσότερα αλλά αν θέλουμε κάποτε να βγούμε από το τέλμα πρέπει να φτάσουμε στα όρια του θαύματος και η ενεργοποιημένη κοινωνία ενεργών πολιτών να αναγκάσει το «παλιάλογο να μάθει καινούργια περπατησιά».

Πρέπει να αλλάξουμε όλοι και κυρίως οι κάθε λογής ηγέτες μας κι όπως θα έλεγε ο Γ. Σεφέρης πρέπει όλοι μας «λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα..»

Ο Δημήτρης Γαρούφας είναι δικηγόρος-συγγραφέας, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

Δημοκρατία

Γιατί «αρμενίζουμε στραβά…» ως χώρα

Επειδή πρέπει να λέμε μόνο την αλήθεια, αντικειμενικά και το νέο μνημόνιο δε θα λύσει το ελληνικό πρόβλημα γιατί επιβάλλει δυσβάστακτους φόρους σε κοινωνία που έχει εξαντλήσει την φοροδοτική ικανότητα και οδηγεί σε βαθύτερη ύφεση χωρίς να έχει αναπτυξιακή προοπτική. Με στόχο την αύξηση εσόδων επιβάλλονται νέοι φόροι που εξαφανίζουν τον ιδιωτικό τομέα και αποτρέπουν νέες επενδύσεις που θα μπορούσαν να φέρουν αύξηση του ΑΕΠ και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, ενώ δε γίνεται και δίκαιη κατανομή βαρών γι' αυτό ενδεικτικά επισημαίνω:

Α.- Το άρθρο 4 του Συντάγματος αναφέρει ότι «οι Ελληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνατότητές τους». Αυτό όμως παραβιάζεται καθημερινά από την κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο γιατί με νόμο υποχρεώνεται ο νέος ελεύθερος επαγγελματίας να πληρώνει για φόρους ποσό υψηλότερα από το γλίσχρο εισόδημά του και φυσικά δεν είναι αντισυνταγματικές μόνον οι περικοπές στα ειδικά μισθολόγια αλλά εξίσου αντισυνταγματικό είναι να υποχρεώνεται κάποιος να πληρώσει ποσό που ξεπερνά το εισόδημά του… ενώ με την ευκαιρία αυτή υπενθυμίζω και πάλι ότι το άρθρο 4 του Συντάγματος πρέπει να το θυμούνται και οι Ελληνες βουλευτές που έχουν ψηφίσει να φορολογείται από το πρώτο ευρώ ο περιπτεράς της γειτονιάς τους αλλά οι ίδιοι έχουν ακόμη αφορολόγητες σε ποσοστό περίπου 75% τις συνολικές αποδοχές τους.

Β.- Οι πολιτικοί μας πρέπει να αλλάξουν νοοτροπία. Να πάψουν να ονειρεύονται διορισμούς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τοποθέτηση στη διοίκηση οργανισμών αποτυχόντων πολιτευτών και ανεπάγγελτων γόνων. Πρέπει να ντρέπονται για το γεγονός ότι το Ελληνικό Κοινοβούλιο έχει διπλάσιους υπαλλήλους από το γερμανικό και να μην υπάρχει πουθενά διορισμός χωρίς κριτήρια ΑΣΕΠ. Τα γράφω αυτά με αφορμή το γεγονός ότι αυτές τις μέρες επιτροπή συμβασιούχων της Βουλής απευθύνθηκε στους εκπροσώπους των κομμάτων ζητώντας να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου 70 υπαλλήλων της Βουλής γιατί καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Δεν έχω τίποτα με τους εργαζομένους αλλά εκφράζω την απορία μου: πότε και με ποια διαδικασία προσλήφθηκαν αυτοί οι συμβασιούχοι; Εγινε κάποιος διαγωνισμός και πότε; Σε Κοινοβούλιο που έχει διπλάσιους υπαλλήλους από το γερμανικό κοινοβούλιο χρειάζονταν κι άλλοι υπάλληλοι;

Γ.- Ερχονται δύσκολες, πολύ δύσκολες, μέρες για τους Ελληνες πολίτες και η εκάστοτε κυβέρνηση ξεχνώντας τις κακές συνήθειες του παρελθόντος οφείλει τουλάχιστον να κάνει δίκαιη κατανομή βαρών. Να δίνει τον τόνο λιτότητας, μειώνοντας τις κρατικές δαπάνες, ενώ στη σωστή κατεύθυνση θα ήταν και η μείωση του αριθμού των βουλευτών από 300 σε 200 και η κατάργηση κάποιων προκλητικών προνομίων τους. Κυρίως όμως να ασχολείται με τη δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης στη χώρα. Αλλά, για να έρθει ανάπτυξη, χρειάζεται σταθερό φορολογικό σύστημα, που θα ευνοεί την επιχειρηματικότητα και θα προσελκύει επενδύσεις και εκπόνηση και υλοποίηση αναπτυξιακού σχεδίου με αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας. Να υλοποιηθεί συγκεκριμένο πρόγραμμα ανάπτυξης με στόχευση (ενδεικτικά) να έχουμε 30 εκατομμύρια τουριστών υψηλού εισοδηματικού επιπέδου (με συγκεκριμένες δράσεις: διοργάνωση εκθέσεων αρχαιοτήτων σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, προβολή των μνημείων, ιστορίας, φυσικής ομορφιάς κ.λπ. της χώρας), τα 14 δισ. ευρώ ετησίως από εμπορική ναυτιλία να γίνουν 20, να υπάρξουν κίνητρα για προσέλκυση καινοτόμων επενδύσεων, να γίνει αναδιάρθρωση καλλιεργειών με στόχο πραγματική αγροτική παραγωγή με εξαγωγικό χαρακτήρα, αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου κ.λπ. Οσο δε γίνονται αυτά και ασχολούμαστε μόνο με δημοσιονομικά μέτρα «στραβά αρμενίζουμε...» ως χώρα.

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ
δικηγόρου, πρώην προέδρου του ΔΣΘ

Αγγελιοφόρος

Η Αμφίπολη και ο θρησκευτικός τουρισμός

Το καλοκαίρι του 2014 η Αμφίπολη απασχολούσε την παγκόσμια επικαιρότητα με την αποκάλυψη του μοναδικού ταφικού μνημείου στην τοποθεσία «Καστά» και γι΄ αυτό είχε εκατοντάδες επισκέπτες κάθε μέρα. Από πολιτιστικό σωματείο της Θεσσαλονίκης που ήξεραν την καταγωγή μου από Αμφίπολη μου ζήτησαν κάποιες πληροφορίες για το τι να επισκεφθούν και ζήτησαν την παρέμβασή μου να γευματίσουν σε ταβέρνα οικισμού της Αμφίπολης. Τηλεφώνησα σε ιδιοκτήτη ψησταριάς και ζήτησα να τους περιποιηθεί αλλά με έκπληξη άκουσα να μου λέει «δεν γίνεται. Είναι η μέρα των καθολικών». Ρωτώντας τον για το τι εννοεί μου αποκάλυψε ότι μια φορά την εβδομάδα έρχονται τρία πούλμαν με καθολικούς από Κορέα που κάνουν την περιοδεία του Αποστόλου Παύλου στην Ευρώπη.

Αρχίζουν από Καβάλα και συνεχίζουν σε Φιλίππους, Αμφίπολη, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κόρινθο και συνεχίζουν στην Ιταλία. Στο πλαίσιο της επίσκεψης στην Αμφίπολη γευματίζουν στην ταβέρνα του γιατί έχει σύμβαση με τουριστικό οργανισμό και ταυτόχρονα μου ανέφερε ότι στα προσεχή χρόνια αναμένονται πάνω από 5 εκατομμύρια επισκεπτών καθολικών μόνο από τις Ανατολικές-Ασιατικές χώρες. Από έρευνα που έκανα διαπίστωσα ότι το γεγονός το αγνοούσαν οι Ελληνικές αρχές και η Ελληνική εκκλησία κι΄ ότι αντίθετα η Καθολική εκκλησία προωθούσε ως προσκύνημα στα βήματα του Αποστόλου Παύλου την περιοδεία καθολικών σε Ελλάδα και Ιταλία.

Το ανέφερα αυτό για να επισημάνω πόσα πολλά θα κέρδιζε η χώρα μας και ειδικά η Θεσσαλονίκη με τα βυζαντινά μνημεία αν είχε πρόγραμμα προβολής και αξιοποίησης του θρησκευτικού τουρισμού με προβολή ντοκυμαντέρ, διοργάνωση συνεδρίων και εκδηλώσεων στις πόλεις που πέρασε ο Απόστολος Παύλος. Μάλιστα αν η προβολή αυτή συνδυαζόταν με προβολή της αρχαίας ιστορίας και μνημείων με διοργάνωση θεματικών εκθέσεων αρχαιοτήτων στις Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες η αύξηση του τουριστικού ρεύματος θα ήταν θεαματική και μάλιστα θα είχαμε επισκέπτες υψηλού οικονομικού αλλά και πνευματικού επιπέδου σε όλη την διάρκεια του έτους.

Δυστυχώς όμως εμφανώς τουλάχιστον δεν υπάρχει τέτοια πολιτική και εκ τύχης και αντανακλαστικά έχουμε τέτοιους επισκέπτες που μόνοι τους ανακαλύπτουν και την Ελλάδα του Αποστόλου Παύλου και την βυζαντινή Ελλάδα. Γι΄ αυτό σκόπιμο είναι να αναφέρω ότι ο εφημέριος της Αμφίπολης, Αρχιμανδρίτης Κύριλλος Σταυρόπουλος, έχει ξεκινήσει την ανέγερση στην Αμφίπολη νέας εκκλησίας αφιερωμένης στον Απόστολο των Εθνών, τον Απόστολο Παύλο. Παράλληλα ερεύνησε, κατέγραψε και προβάλλει τους Αγίους της Αμφίπολης. Γιατί στην αρχαία Αμφίπολη, την «Μακεδόνων Πρώτη», μαρτύρησαν «για του Χριστού την πίστη την Αγία» οι ιερομάρτυρες: Θεσσαλονίκη, Αύκτος, Ταυρίων, και ο Μώκιος. Ο Μώκιος ήταν Επίσκοπος στην Αμφίπολη και μαρτύρησε την εποχή του Διοκλητιανού και μάλιστα προς τιμήν του ο Μέγας Κωνσταντίνος ανήγειρε μεγαλοπρεπή ναό στην Κων/πολη όπου τοποθετήθηκαν τα λείψανα του Μωκίου. Η αγία Θεσσαλονίκη είχε πατέρα τον Κλέωνα, πλούσιο πιστό του δωδεκαθέου που ήταν και ιερέας σε αρχαιοελληνικό ναό της Αμφίπολης και οδηγήθηκε στην πυρά γιατί δεν απαρνήθηκε την πίστη της.

Στην σημερινή Αμφίπολη σώζονται στον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας ακρόπολης τέσσερις Παλαιοχριστιανικές Βασιλικές και το Επισκοπείο (4ος-5ος μ.χ. αιώνας) κτισμένες με υλικά από αρχαίους ναούς ενώ δυτικά του σημερινού χωριού υπάρχει το παρεκκλήσι της Αγίας Φωτεινής όπου στο ιερό του μέσα υπάρχει πηγάδι με αγίασμα και βρίσκεται σε τοποθεσία που ήταν κτισμένο το μετόχι της Μονής Παντοκράτορος του Αγίου ΄Ορους στην οποία μονή ανήκε και ο Βυζαντινός Πύργος.

Άξια η προσπάθεια προβολής και της Χριστιανικής Αμφίπολης παράλληλα με την αρχαία Αμφίπολη γιατί έτσι δίνεται η ενότητα της ιστορίας μιας περιοχής που για 1.200 χρόνια (από τον 5ο π.χ. αιώνα μέχρι και τον 7ο μ.χ. αιώνα) ήταν Μητροπολιτικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής που άρχιζε από τον Στρυμωνικό κόλπο και κάλυπτε την σημερινή Ανατολική Μακεδονία και μέρος της Δυτικής Θράκης.

Τελειώνοντας επισημαίνω ότι ως χώρα πρέπει να δούμε και να αξιοποιήσουμε και τον θρησκευτικό τουρισμό, γιατί ο θρησκευτικός τουρισμός αποτελεί μια από τις παλιότερες μορφές μετακίνησης ανθρώπων. Ακόμη και στην αρχαία Ελλάδα το ταξίδι με θρησκευτικό χαρακτήρα και προορισμό αποτέλεσε ισχυρό κίνητρο που οδηγούσε Έλληνες και ξένους σε Ελληνικά θρησκευτικά κέντρα. Ας γνωρίσουμε, ας προβάλλουμε κι ας αξιοποιήσουμε και την Ελλάδα των θρησκευτικών μνημείων και στο πλαίσιο αυτό επιβάλλεται η πολιτεία, η εκκλησία αλλά και άλλοι φορείς να βοηθήσουν στην αποπεράτωση του νέου ναού του Αποστόλου Παύλου που ανεγείρεται στην Αμφίπολη, γιατί θα αποτελεί τόπο προσκυνήματος.

Η προσκυνηματική επίσκεψη των καθολικών στα βήματα του Αποστόλου Παύλου στην Ευρώπη (που στην Ελλάδα την αγνοούμε) περιλαμβάνει επισκέψεις σε Καβάλα, Φιλίππους, Αμφίπολη, Θεσσαλονίκη, Βέροια, Αθήνα, Κόρινθο κλπ., και πέραν του θρησκευτικού χαρακτήρα, δημιουργεί την δυνατότητα-βεβαιότητα να έχει η χώρα μας στο διηνεκές κάποια εκατομμύρια τουριστών ετησίως για θρησκευτικούς λόγους αρκεί το Ελληνικό κράτος, οι τοπικοί Δήμοι και η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας να στηρίξουν την προσπάθεια με συγκεκριμένες δράσεις.

Ο Δημήτρης Γαρούφας είναι δικηγόρος-συγγραφέας, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

Δημοκρατία

Η Ελλάδα σήμερα, της παρακμής

Δεκάδες χιλιάδες πολίτες σ΄ όλη τη χώρα συνωστίζονται στα συσσίτια των εκκλησιών για να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαγητό. Η επίσημη ανεργία κυμαίνεται μεταξύ 25 και 30%, και στις πόλεις της Γερμανίας ο αριθμός των Ελλήνων μεταναστών σήμερα πλησιάζει τους αριθμούς της δεκαετίας του 1960. Ενδεικτικό της ανέχειας είναι και το γεγονός ότι ακόμη και η μεσαία τάξη έχει στερηθεί ουσιαστικά του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος πρόσβασης στη Δικαιοσύνη κι΄ έτσι φτάσαμε στο σημείο κατηγορούμενοι για κακουργήματα να δηλώνουν ότι αδυνατούν να προσλάβουν δικηγόρο ζητώντας από το δικαστήριο να διορίσει αυτεπαγγέλτως ενώ ο φουκαράς πολίτης αν θέλει να ασκήσει έφεση κατ΄ απόφασης και Ειρηνοδικείου πρέπει, πέραν των δικαστικών εξόδων, αμοιβής δικηγόρου κλπ. να καταβάλλει και παράβολο 200 ΕΥΡΩ υπέρ του Δημοσίου…

Αυτή είναι η εικόνα της σημερινής Ελλάδας που βιώνει πολυεπίπεδη κρίση το μέγεθος της οποίας ούτε το υποψιάζονται πολλοί από τους πολιτικούς μας οι οποίοι εξακολουθούν να μιλούν διπλή γλώσσα κι έτσι ενώ φορολογούν άγρια τον ανήμπορο πολίτη οι ίδιοι εξακολουθούν να έχουν αφορολόγητο το 75% περίπου των συνολικών αποδοχών τους…

Η κυβέρνηση αντί να εφευρίσκει συνεχώς νέους φόρους έπρεπε να έχει ως κύριο στόχο την ανάπτυξη και αύξηση του ΑΕΠ. Πως δηλαδή θα έχουμε 30 εκατομμύρια τουριστών υψηλού εισοδηματικού επιπέδου που θα καταναλώνουν Ελληνικά προϊόντα κατά την εδώ παραμονή τους, πως θα αυξηθεί το συνάλλαγμα από την εμπορική ναυτιλία, πως θα αποκτήσουμε πραγματική αγροτική παραγωγή με εξαγωγικό χαρακτήρα, πως θα αξιοποιηθεί ο ορυκτός μας πλούτος, πως θα δημιουργηθούν νέες-πραγματικές θέσεις εργασίας.

Αν δεν αρχίσει η ανάπτυξη με αύξηση του ΑΕΠ, όσα δάνεια κι αν μας δώσουν δεν σωζόμαστε και βεβαίως για την ανάπτυξη χρειάζονται και ξένες επενδύσεις αλλά κυρίως χρειαζόταν η εκπόνηση και υλοποίηση σχεδίου αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας (ήλιος, θάλασσα, φυσικές ομορφιές, μνημεία, πολιτισμός, ορυκτός πλούτος κλπ.) αλλά προς αυτή την κατεύθυνση εμφανώς τουλάχιστον λίγα πράγματα γίνονται… Παράλληλα θα περίμενε κάποιος από μια κυβέρνηση συνεργασίας και αλλαγή νοοτροπίας, δηλαδή ότι θα αξιοποιούσε το καλύτερο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας για να γίνει αποτελεσματικός ο κρατικός μηχανισμός αλλά αντί αυτού βλέπουμε και τώρα ακόμη(με λίγες εξαιρέσεις) στελέχωση του κρατικού μηχανισμού με κομματικές μετριότητες, φίλους η συγγενείς κάποιων υπουργών που δεν έχουν επαφή με την κοινωνία και την πραγματικότητα.

Για να αλλάξει η εικόνα και να γίνει «νέο ξεκίνημα» για την Ελλάδα χρειάζονται όσα προαναφέραμε αλλά και θεσμικές μεταρρυθμίσεις με μια τολμηρή αναθεώρηση του Συντάγματος για να λειτουργήσουν ουσιαστικά οι θεσμοί. Η ανανέωση της πολιτικής ζωής δεν μπορεί να γίνει από ανεπάγγελτους που εκφράζουν τον παλαιοκομματισμό και την οικογενειοκρατία αλλά από θεσμικές μεταρρυθμίσεις κι από ανθρώπους που δούλεψαν πραγματικά κι έχουν επαφή με την κοινωνία.

Η σημερινή Ελλάδα δίνει εικόνα παρακμής. Γι΄ αυτή την εικόνα ευθύνονται οι ηγέτες (με ελάχιστες εξαιρέσεις) που στερούνταν οράματος κι είχαν μοναδικό στόχο την επανεκλογή τους μέσω εκμαυλισμού των πολιτών με διορισμούς στο δημόσιο και παροχές με δανεικά, αλλά ευθυνόμαστε κι΄ εμείς γιατί δεν λειτουργήσαμε ως πολίτες με την κλασική έννοια του όρου και μέσα σε ένα σύστημα εκμαυλισμού κατεβάσαμε πολύ τον πήχη ανεχόμενοι την οικογενειοκρατία, τον τυχοδιωκτισμό και τον ευτελισμό των αξιών.

Πιστεύω όμως ότι κατά βάθος υπάρχει το υγιές κύτταρο του Ελληνισμού και πιστεύω ότι αυτό το κύτταρο θα ενεργοποιηθεί. Ελπίζω ότι θα σταματήσει η σημερινή αποστασιοποίηση της νεολαίας μας και με οδηγό τις διαχρονικές αξίες του Ελληνισμού θα επιβάλλει αναδιάρθρωση και ανάταση της πολιτικής μας ζωής. Νομοτελειακά θα έλθει αυτή η ώρα αλλά για να έρθει νωρίτερα πρέπει καθημερινά να λειτουργούμε ως ενεργοί πολίτες συνειδητοποιώντας ότι τίποτα δεν χαρίζεται στη ζωή κι΄ ότι όλα κερδίζονται με θυσίες και αγώνες.

Ο Δημήτρης Γαρούφας είναι δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

Δημοκρατία

Το παράδειγμα της ηγεσίας

Σε περιόδους κρίσης μιας χώρας η ηγεσία της μπορεί να βοηθήσει για τη σωτηρία της λειτουργώντας ηγετικά με το παράδειγμά της. Μπορεί να συνεγείρει το λαό και να δημιουργήσει πνεύμα αλληλεγγύης, υπομονής, ψυχικής ανάτασης, πίστης και ελπίδας αλλά δυστυχώς σήμερα που η χώρα μας βιώνει δεινή πολλαπλή κρίση , ο πολιτικός κόσμος δίνει την εντύπωση ότι έχει παραιτηθεί από τον ηγετικό ρόλο στέλνοντας λάθος μηνύματα στους πολίτες.

Αυτό το παράπονο υπάρχει σε όλους τους πολίτες και εκφράστηκε δημόσια πριν δυο χρόνια κι από εκπροσώπους δικαστικών ενώσεων που άφησαν να εννοηθεί ότι παραπονούνται και καταγγέλλουν τη συμπεριφορά της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας διότι επέβαλλαν βάρβαρες περικοπές στις αποδοχές όλων των Ελλήνων πολιτών πλην των δικών τους.

Τα ανέφερα όλα αυτά για να επισημάνω για πολλοστή φορά ότι ο πολιτικός κόσμος, πέραν του ότι με την ρουσφετολογική και ανεύθυνη συμπεριφορά του οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία, δυστυχώς και τώρα δεν κάνει αυτά που πρέπει για να ξεφύγουμε από την κρίση και κυρίως δεν λειτουργεί ηγετικά, δεν συμμετέχει εμφανώς στις θυσίες, κι΄ έτσι την στιγμή που επέβαλλε θυσίες και άγρια φορολογία σε όλους, φρόντιζε ώστε το 75% των κάθε μορφής αποδοχών των Βουλευτών να είναι αφορολόγητες… ενώ εκατοντάδες η χιλιάδες πρώην Βουλευτές και Δήμαρχοι λαμβάνουν ακόμα διπλή σύνταξη.

Οι πολιτικοί μας θα έπρεπε μελετώντας την ιστορία να σταθούν στο παράδειγμα του Σπαρτιάτη στρατηγού Βρασίδα ο οποίος στην αρχαία Αμφίπολη το 422 π.χ. όταν ήρθαν να την επανακαταλάβουν οι Αθηναίοι διάλεξε 150 Σπαρτιάτες και μπαίνοντας επικεφαλής νίκησε χιλιάδες Αθηναίους γιατί όπως γράφει ο Θουκυδίδης τους συνήγειρε λέγοντας τους : « Θα αποδείξω ότι δεν είμαι καλύτερος εις το να προτρέπω άλλους παρ΄ ότι είμαι εις το να θέτω εις εφαρμογήν ο ίδιος τας προτροπάς μου..».

Ο Βρασίδας με 150 Σπαρτιάτες νίκησε κυρίως γιατί δεν απέφυγε τον κίνδυνο, μπήκε μπροστά ο ίδιος…ενώ σήμερα οι πολιτικοί μας προτρέπουν και υποχρεώνουν τους πολίτες σε θυσίες από τις οποίες όμως εξαιρούν τον εαυτό τους…με συνέπεια να μην μπορούν να λειτουργήσουν ηγετικά, απαξιωμένοι στην συνείδηση των πολιτών.

Το πολιτικό σκηνικό είναι «κινούμενη άμμος» γιατί δεν υπάρχουν σταθερές, γιατί η ηγεσία απαξιώνεται καθημερινά στη συνείδηση των πολιτών. Αυτή η ηγεσία με ευρεία έννοια πρέπει να ξεφύγει από τα στερεότυπα και να θυμάται ότι για να υπάρχει ελπίδα ανάπτυξης στη χώρα αντί δυσβάστακτων φόρων είναι προτιμότερο να γίνει περιστολή δαπανών του δημοσίου κι αντί εξοντωτικής φορολογίας στον ιδιωτικό τομέα να δημιουργηθούν συνθήκες και κίνητρα για προσέλκυση καινοτόμων επενδύσεων, για αύξηση τουριστικού ρεύματος, για αξιοποίηση ορυκτού πλούτου, για πραγματική παραγωγή στον αγροτικό τομέα με εξαγωγικό χαρακτήρα. Αν δεν γίνουν αυτά σε λίγο καιρό πάλι θα χρειαζόμαστε νέα δάνεια γιατί δεν θα υπάρχει ανάπτυξη με αύξηση του ΑΕΠ και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Τελειώνοντας επισημαίνω για πολλοστή φορά ότι σε αυτή την δύσκολη περίοδο η ηγεσία πρέπει να λειτουργεί καθημερινά ως «λυχνία επί όρους κειμένη»…Φυσικά δεν θα σωθεί η χώρα αν κοπούν κάποια προνόμια Βουλευτών η μελών της εκτελεστικής εξουσίας αλλά η εκτελεστική και νομοθετική εξουσία πρέπει να αποδείξουν ότι πήραν το μήνυμα, ότι για να δοθεί ο τόνος λιτότητας οι Βουλευτές πρέπει να μειωθούν στους 200,να μην απασχολούν 4-5 δημοσίου υπαλλήλους ο καθένας τους ως συνεργάτες, και αστυνομικούς που εκτελούν χρέη οδηγού και κυρίως να φορολογούνται κι αυτοί όπως οι άλλοι πολίτες. Είναι ντροπή το Ελληνικό κοινοβούλιο να έχει διπλάσιους υπαλλήλους από ότι το Γερμανικό και είναι ντροπή ο περιπτεράς η ο νέος δικηγόρος να πληρώνει φόρο από το πρώτο ΕΥΡΩ αλλά ο εκπρόσωπός μας στο κοινοβούλιο να έχει συνολικές αποδοχές 8.500 ΕΥΡΩ μηνιαίως αφορολόγητες σε ποσοστό περίπου 75%.

*Ο κ. Γαρούφας είναι δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Θεσσαλονίκης

Karfitsa