Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Η Ελλάδα, η FYROM και η ενδιάμεση συμφωνία

Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, που εκδόθηκε στις 5-12-2011 μετά από προσφυγή της FYROM κατά της χώρας μας για παραβίαση διατάξεων της ενδιάμεσης συμφωνίας, μπορεί να μην έχει πρακτικά αποτελέσματα, αλλά σίγουρα είναι μια δυσμενής απόφαση για την Ελλάδα.
Ο γράφων, έχοντας επισκεφθεί κατ' επανάληψη τα Σκόπια και έχοντας συζητήσει με πολιτικούς και επιστήμονες από Σκόπια και Βουλγαρία, έχει κάποια ενημέρωση για όσα γίνονται εκεί. Από την υπογραφή της ενδιάμεσης συμφωνίας είχαμε επισημάνει ότι ήταν μια συμφωνία ετεροβαρής εις βάρος της χώρας μας. Ηταν βλαπτική για μας, γιατί ουσιαστικά δεν απαγόρευσε στη σλαβική πλευρά να χρησιμοποιεί τα ιστορικά και πολιτιστικά μας σύμβολα ως δικά της και κυρίως επέτρεψε σε αυτή να χρησιμοποιεί σε επίπεδο διμερών σχέσεων, αλλά σε διεθνές επίπεδο, τη λεγόμενη συνταγματική ονομασία.
Η συμφωνία αυτή επέβαλε στη χώρα μας την υποχρέωση να υποστηρίζει την υποψηφιότητα των Σκοπίων σε διεθνείς οργανισμούς με την ονομασία FYROM παρότι αυτό ήταν «φύλλο συκής», γιατί ποικιλότροπα αυτή η χώρα χρησιμοποιεί σε διεθνές επίπεδο τη λεγόμενη συνταγματική της ονομασία… και δυστυχώς χρησιμοποιούν αυτήν την ονομασία ακόμα και εκπρόσωποι της ΕΕ. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι, όταν το Μάιο του 2005 γιορτάζονταν τα 50 χρόνια από την ίδρυση του Δικηγορικού Συλλόγου της FYROM, ήμουν ο μόνος (κάνοντας χαιρετισμό ως πρόεδρος του ΔΣΘ) από τις 23 ξένες αντιπροσωπείες που τους αποκάλεσα FYROM… ενώ ακόμα και ο εκπρόσωπος του «συμβουλίου δικηγορικών συλλόγων της ΕΕ» τους αποκάλεσε «Δικηγορικό Σύλλογο της Μακεδονίας» κι όταν διαμαρτυρηθήκαμε απάντησε με χιούμορ «ήθελα να εισπράξω χειροκρότημα...».
Βούλγαρος πρώην υπουργός έλεγε πριν από μερικούς μήνες ότι η διεθνής κοινότητα αδυνατεί ή δε θέλει να καταλάβει τους ελληνικούς ισχυρισμούς για κλοπή ιστορίας και συμβόλων που κάνει η κυβέρνηση των Σκοπίων. Θα το καταλάβαινε, όπως τόνισε, μόνο αν και η Βουλγαρία καταγγείλει επίσημα τα Σκόπια για οικειοποίηση γεγονότων και προσώπων της βουλγαρικής ιστορίας (Σαντάνσκι, Γκότσε Ντέλτσε κ.λπ.) αλλά η βουλγαρική κυβέρνηση, υλοποιώντας μια μακροπρόθεσμη στρατηγική «εκβουλγαρισμού» της ανατολικής πλευράς των Σκοπίων με παροχή βουλγαρικής υπηκοότητας σε χιλιάδες άτομα κάθε χρόνο, αδελφοποιήσεις πόλεων, παροχή υποτροφιών για σπουδές σε βουλγαρικά ΑΕΙ, κρατά χαμηλούς τόνους.
Τελειώνοντας επισημαίνω ότι η ενδιάμεση συμφωνία έχει λήξει εδώ και χρόνια και λειτουργεί πλέον εις βάρος της Ελλάδας. Νομίζω ότι ήρθε καιρός το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών να εξετάσει σοβαρά το ενδεχόμενο -μετά από τεκμηριωμένη ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης- καταγγελίας της, με χάραξη ταυτόχρονα εθνικής στρατηγικής.

*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΣ είναι δικηγόρος

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Η λάθος συνταγή…

Γνωστός μου φοροτεχνικός μας περιέγραφε πριν από μερικές μέρες ότι έχοντας τελειώσει παιδαγωγική ακαδημία διορίστηκε δάσκαλος αρχές της δεκαετίας του '70, αλλά δε δέχθηκε το διορισμό γιατί βρήκε δουλειά ως ιδιωτικός υπάλληλος σε αντιπροσωπεία πολυεθνικής εταιρίας στη Θεσσαλονίκη με διπλάσιο μισθό κι έτσι συνέχισε τις σπουδές στο οικονομικό τμήμα του ΑΠΘ. Εκείνη την εποχή έκανε διαγωνισμό το υπουργείο Οικονομικών για να προσλάβει εφοριακούς-πτυχιούχους ΑΕΙ, αλλά παρουσιάστηκαν υποψήφιοι που κάλυπταν μόνο το 80% των θέσεων και για να καλύψει το σύνολο των θέσεων επανέλαβε το διαγωνισμό διαφημίζοντας τις καλές προοπτικές των προσλαμβανομένων με καταχωρίσεις στις εφημερίδες…
Ακούγονται σαν παραμύθι, αλλά είναι αληθινά. Υπήρχε εποχή ανάπτυξης που ο ιδιωτικός τομέας ήταν πιο ελκυστικός λόγω υψηλότερης αμοιβής, σχεδόν μέχρι το 1981. Τότε αυξήθηκαν εντυπωσιακά οι αμοιβές στο δημόσιο τομέα, ενώ διορίστηκαν και πολλοί υπεράριθμοι, με αποτέλεσμα λόγω υπερδιόγκωσης το Δημόσιο να μεταβληθεί σε καρκίνωμα που έτρωγε τις σάρκες της χώρας οδηγώντας την στην υπερχρέωση με καταστροφικά αποτελέσματα.
Μετά τη διεθνή κρίση του 2008 ήξεραν όλοι ότι η κρίση θα έρθει και στην Ελλάδα. Αλλά η μεν τότε κυβέρνηση της ΝΔ φάνηκε άτολμη στο να λάβει έγκαιρα μέτρα, ενώ το ΠΑΣΟΚ ως αξιωματική αντιπολίτευση πίεζε και υποσχόταν περισσότερες παροχές με την εγκληματικά ανόητη φράση «λεφτά υπάρχουν…». Αυτή η δήλωση του κ. Παπανδρέου παραμονές εκλογών του 2009 θα μείνει στην ιστορία ως μνημείο παρακμής του πολιτικού λόγου.
Τα ανέφερα όλα αυτά, για να επισημάνω ότι η συνταγή του μνημονίου που επέβαλε η «τρόικα» ήταν λάθος. Το πρόβλημα στη χώρα ήταν το μεγάλο κράτος και γι' αυτό έπρεπε αμέσως να επιβληθεί δραστική περικοπή του ποικιλότροπα για να ανασάνει η χώρα. Δεν έγινε γιατί ο πολιτικός κόσμος μάλλον αισθάνεται ότι έχει αναβαθμισμένο ρόλο μόνο με μεγάλο κράτος για ευνόητους λόγους, κι έτσι προτιμήθηκαν οριζόντιες αυξήσεις φόρων που στέγνωσαν και τον ιδιωτικό τομέα…
Επί 2 χρόνια έχουμε σαφάρι φόρων (που δεν αποδίδουν πλέον γιατί δεν υπάρχει εισόδημα να φορολογηθεί) και φυσικά δε δημιουργήθηκαν συνθήκες ανάπτυξης. Δεν ενθαρρύνθηκαν οι αγρότες να προχωρήσουν σε αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών ούτε δημιουργήθηκε πλαίσιο ανάπτυξης σε τομείς όπου έχουμε στρατηγικό πλεονέκτημα, όπως ο τουρισμός, ο πολιτισμός, η ναυτιλία κ.λπ. γι' αυτό φοβούμαι πως και τα νέα δάνεια απλά θα αυξήσουν το χρέος της χώρας βουλιάζοντάς την περισσότερο. Οι πολιτικοί μας αντί να σκιαμαχούν «περί όνου σκιάς» οφείλουν να επεξεργαστούν και να υλοποιήσουν πρόγραμμα που θα οδηγεί στην έξοδο της χώρας από την κρίση μέσω ανάπτυξης…

* Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΣ είναι δικηγόρος

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012

Το χρέος της ηγεσίας

Αφορμή για το σημερινό σημείωμα ήταν η επίσκεψη φίλου που στα 52 του, με παιδιά που σπουδάζουν, χρεωμένος μέχρι το λαιμό, ζει με το φόβο της ανεργίας λόγω επικείμενης μείωσης προσωπικού στο εργοστάσιο όπου εργάζεται.
Αρχισα να του λέω ότι ζούμε δύσκολες μέρες κι ότι πρέπει να αγωνιστούμε για να έλθει καλύτερο αύριο, αλλά με διέκοψε λέγοντας: «Θα σου πω κάτι κι αν έχεις το θάρρος γράψ' το. Ο πολιτικός κόσμος προκαλεί με τη συμπεριφορά του και δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Δες εδώ (μου έδειξε δημοσίευμα): σωστά επαινεί τον Σαμαρά γιατί ήρθε στη Θεσσαλονίκη αεροπορικώς ταξιδεύοντας στην οικονομική θέση, για να στείλει μήνυμα λιτότητας. Αλλά το μήνυμά του αποδυναμώνεται, γιατί, όπως γράφει παρακάτω, στην ίδια πτήση βουλευτής του από τη Βόρεια Ελλάδα ταξίδευε στην πρώτη θέση, ενώ παραδίπλα αναφέρει κομματικά στελέχη που έκαναν διακοπές σε πολυτελή θέρετρα της Ευρώπης… Βλέπεις κάποιοι δε θέλουν μόνο να περνούν καλά, αλλά φροντίζουν (μέσω διαρροών...) να ενημερώνουν και τους άνεργους πόσο καλά περνούν οι έχοντες... Πώς μπορούν αυτοί να νιώσουν τον πόνο μου και να με εκπροσωπούν;».
Η παρατήρησή του με συγκλόνισε, παρότι λίγο άδικη για κάποια από τα πρόσωπα που ανέφερε το δημοσίευμα, γιατί από ένστικτο εντόπισε το πρόβλημα.
Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς μετρά πολύ το παράδειγμα της ηγεσίας με την ευρεία έννοια. Οι πολιτικοί αρχηγοί, βουλευτές και κάθε λογής κομματικοί ή συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι έχουν χρέος να λειτουργούν καθημερινά ως «λυχνία επί όρους κειμένη» δίνοντας τον τόνο λιτότητας και υπευθυνότητας και με εμφανή συμμετοχή στις θυσίες. Σε μια εποχή που φτάσαμε να φορολογείται μέχρι και η σύνταξη των 360 ευρώ μηνιαίως που παίρνουν οι συνταξιούχοι αγρότες, δε νοείται παροχή διπλής σύνταξης σε βουλευτές και δημάρχους ούτε η παροχή επιπρόσθετης αμοιβής σε βουλευτές για να συμμετέχουν σε συνεδριάσεις επιτροπών της Βουλής ούτε (κυρίως αυτό) η προβολή πολυτελούς ζωής…
Θα πει κάποιος ότι κι αν κοπούν αυτά δε σώζεται η Ελλάδα. Βεβαίως δε σώζεται από αυτά η Ελλάδα, αλλά η περικοπή θα ήταν πράξη υψίστης συμβολικής σημασίας, που θα έδινε τη δυνατότητα στους πολιτικούς να έχουν αξιοπιστία και επαφή με τους πολίτες και λειτουργώντας σαν ηγέτες να μπορούν να τους συνεγείρουν και να τους πείσουν να αγωνιστούν για το καλύτερο αύριο. Τώρα, όπως πάμε, φοβούμαι ότι αναπότρεπτα θα οδηγηθούμε σε ενίσχυση και ριζοσπαστικοποίηση των άκρων με κίνδυνο κλυδωνισμού και του πολιτεύματος.

*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΣ είναι δικηγόρος

Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Η επιστροφή της Τουρκίας στα Βαλκάνια

Με αφορμή την ανταλλαγή ευχών για τις γιορτές μίλησα με φίλους από γειτονικές βαλκανικές χώρες και συζητώντας για τις εξελίξεις στην περιοχή σχεδόν όλοι μου επισήμαναν εμφανή επιστροφή της Τουρκίας στα Βαλκάνια με δράσεις στο χώρο των ΜΜΕ, της οικονομίας και του πολιτισμού. Ενδεικτικό του μεγέθους της προσπάθειας είναι το γεγονός ότι αυτήν τη στιγμή δεκάδες τουρκικές σαπουνόπερες (σίριαλ) παίζονται και κατακτούν τα Βαλκάνια, με στόχο να απαλύνουν τις μνήμες και να αλλάξουν την αρνητική εικόνα που τα βαλκανικά έθνη είχαν για την Οθωμανική Αυτοκρατορία… (σε μελέτη του προέδρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών είχε γίνει σχετική αναφορά προ έτους) ενώ το αυστριακό περιοδικό «Der Standard» ακριβώς πριν από ένα χρόνο μιλούσε για 70 τουρκικά σίριαλ… Αυτό που γίνεται στα δικά μας χωριά, που αδειάζουν τα καφενεία την ώρα που παίζονται οι τουρκικές σειρές (δείχνουν μια παραμυθένια - ψεύτικη εικόνα της Τουρκίας), γίνεται σε όλα τα Βαλκάνια, ενώ η Τουρκία ήδη έχει αποκτήσει προνομιακές σχέσεις με Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία αλλά και Σερβία…

Οι πληροφορίες επιβεβαιώθηκαν στο ετήσιο συνέδριο των Τούρκων διπλωματών, που έγινε στο τέλος του 2011 με έναρξη στην Αγκυρα και λήξη στην Αδριανούπολη. Δίνοντας το στίγμα του προχωρημένου νέο-Οθωμανισμού ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Α. Νταβούτογλου στην εναρκτήρια ομιλία του τόνισε ότι οι πολιτικές που θα εφαρμόσει στο μέλλον η Τουρκία, μέχρι το 2023, στοχεύουν στην ενοποίηση του χώρου των Βαλκανίων, του Καυκάσου, της Κεντρικής Ασίας, που θα γίνει, όπως είπε, με ειρηνικό τρόπο και θα σημάνει επιστροφή της Τουρκίας στα Βαλκάνια μετά από έναν αιώνα… με βασικά εργαλεία για επίτευξη του στόχου την οικονομία, την ιστορία και τον πολιτισμό.

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της προσπάθειας, επισημαίνω ότι τουρκικοί φορείς συμμετέχουν σε οποιοδήποτε συνέδριο γίνεται σε βαλκανική χώρα με θέσεις που θέλει να ακούσει η κάθε χώρα. Ετσι σε συνέδριο των δικηγόρων των Σκοπίων Τούρκος εκπρόσωπος δήλωνε: «Εμείς δε σας λέμε FYROM. Εμείς σας θεωρούμε απογόνους του Μ. Αλεξάνδρου και να είστε περήφανοι που στα χώματά σας έζησε κι ο μεγάλος Κεμάλ…».

Με θλίψη επισημαίνω όλα αυτά, γιατί η Ελλάδα μετά το 1990 είχε το στρατηγικό πλεονέκτημα στα Βαλκάνια σε κάθε τομέα και μπορούσε να είναι ο σημαιοφόρος της ευρωπαϊκής προοπτικής, αναβαθμίζοντας και το δικό της ρόλο. Δυστυχώς ο πολιτικός μας κόσμος όχι μόνο δεν αξιοποίησε την ιστορική ευκαιρία, αλλά οδήγησε την Ελλάδα στην οικονομική και πολιτική χρεοκοπία, περιθωριοποιώντας την ακόμα και στα Βαλκάνια.

*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΣ είναι δικηγόρος