Η ανοιχτή πληγή του Έθνους

«Αν μας έβλεπες μητέρα όταν ήρθε το κακό, aν μας έβλεπες πως περιμέναμε την Ελλάδα...» Κ. Μόντης

Συμπληρώνονται 42 χρόνια από την 20-7-1974 που τουρκικά στρατεύματα εισέβαλλαν στη βόρεια Κύπρο καταλαμβάνοντας μικρή έκταση στην αρχή αλλά πολύ μεγαλύτερη τον Αύγουστο του 1974 με τον «Αττίλα 2», την οποία κατέχουν ακόμη.

Πριν χρόνια άρχισαν να δημοσιοποιούνται αρχεία και απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες του τότε υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χ. Κίσινγκερ από όπου (σε συνδυασμό βέβαια με γεγονότα και μαρτυρίες άλλων) εικάζεται ότι μάλλον ήταν γνώστης σχεδίου που πρόβλεπε: πραξικόπημα ανατροπής του Μακαρίου από τον «αόρατο» δικτάτορα Δ. Ιωαννίδη τον οποίο κάποιοι (ποιοι άραγε;) είχαν διαβεβαιώσει ότι θα πετύχει ένωση της Κύπρου με Ελλάδα, εισβολή των Τούρκων και κατάληψη από αυτούς της βόρειας Κύπρου και εν συνεχεία αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα ως αντίδοτου για να απαλυνθούν τα αισθήματα ταπείνωσης των Ελλήνων.΄Ετσι προανήγγειλε ο ίδιος κατάρρευση της δικτατορίας και αλλαγή καθεστώτος στην Ελλάδα 2 μέρες πριν γίνει, προκύπτει ότι ήξερε μέχρι που θα φτάσουν οι Τούρκοι, αφήνοντας να εννοηθεί ότι με την τουρκική εισβολή και τον «Αττίλα 2» θα λύνονταν το Κυπριακό σε «ρεαλιστική» βάση.

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε αλλά το ΄Εθνος δεν έμαθε ακόμη όλη την αλήθεια. Οι πρωταγωνιστές των γεγονότων πέθαναν οι περισσότεροι ενώ και όσοι μίλησαν είπαν μάλλον μισές αλήθειες (για το πώς εξελίσσονταν τα γεγονότα ο μοιραίος τότε Α.Ε.Δ Γ. Μπονάνος στο βιβλίο του «Η ΑΛΗΘΕΙΑ» σ. 298 γράφει: «μου εδημιουργήθη πολλάκις η εντύπωσις ότι εγώ μεν είχα την πρωτοβουλίαν, εγώ απεφάσισα, αλλά άλλοι είχαν στήσει εν αγνοία μου μίαν παράστασιν κατευθύνοντες τα πράγματα τόσον από κοντά όσον και από μακράν…») ενώ ο Α. Παπανδρέου μιλώντας στις 30-10-1975 στη Βουλή είπε ευθέως ότι οι ΄Ενοπλες Δυνάμεις το 1974 προδόθηκαν από την ηγεσία των που δεν υπερασπίστηκε το ΄Εθνος και τον Ελληνικό λαό αλλά ξένα συμφέροντα…

Η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974 είναι ανοιχτή πληγή για το ΄Εθνος μας. Γιατί δεν επήλθε η κάθαρση με τιμωρία των υπευθύνων, γιατί δεν μάθαμε τι πραγματικά έγινε, γιατί, πως και με ποιους υποκινητές, ποιοι έφταιξαν και πόσο. Η προσπάθεια ανοίγματος του «φακέλου» της Κύπρου δεν ολοκληρώθηκε με έκδοση πορίσματος, γιατί κρίθηκε μάλλον ότι θα διατάρασσε τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και υπάρχει η αίσθηση «κουκουλώματος» της υπόθεσης, ίσως και για άλλους λόγους.΄Όμως η γνώση της αλήθειας εξυπηρετεί πάντα το εθνικό συμφέρον και πρέπει να μάθουμε την αλήθεια πέρα από μύθους και σκοπιμότητες, για να διδαχθούμε από τα λάθη μας, αλλά και για να μάθουν οι μητέρες των στρατιωτών που έπεσαν στην Κύπρο τουλάχιστον για ποιο λόγο σκοτώθηκαν τα παιδιά τους που μάταια περίμεναν την Ελλάδα όπως λέει κι ό ποιητής από τη Λευκωσία Κ.Μόντης, μια Ελλάδα που οι ηγεσίες της απαντούσαν τον Ιούλιο του 1974 αλλά και τον Αύγουστο του 1974 ότι «η Κύπρος κείται μακράν...»

Ο Δημήτρης Γαρούφας είναι δικηγόρος-πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

Δημοκρατία

Ο καθ΄ ημάς τρόπος για αναγέννηση του Ελληνισμού

Σήμερα θα παραμερίσουμε την κοχλάζουσα αλλά θλιβερή και μίζερη επικαιρότητα για να υπενθυμίσουμε την αναγκαιότητα να επανέλθουμε στον «ελληνικό τρόπο» την δοκιμασμένη συνταγή του Ελληνισμού που του εξασφάλιζε την επιβίωση και ανασύνταξη σε εποχές παρακμής.

Ο Ελληνισμός στην ιστορική του διαδρομή πέρασε από πολλές «συμπληγάδες» και επιβίωσε και μετά 400 χρόνια Οθωμανικής σκλαβιάς γιατί στους δύσκολους καιρούς διαμόρφωνε θεσμούς που εξασφάλιζαν επιβίωση και δημιουργούσαν προοπτική. ΄Ετσι π.χ. με στόχο την εξασφάλιση αυτονομίας του Ελληνισμού δημιουργήθηκαν και λειτούργησαν στα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι κοινότητες, οι «συντεχνίες», τα «τσελιγκάτα»,τα «εσ’ναφικά» δικαστήρια που έλυναν τις διαφορές με βάση την αρχαιοελληνική αρχή της διαιτησίας, αλλά και κανόνες ύψιστης κοινωνικής αλληλεγγύης. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω ότι στα Σαρακατσάνικα τσελιγκάτα αν κάποιος από θεομηνία η άλλο ατύχημα έχανε το κοπάδι του μαζεύονταν οι αρχηγοί των οικογενειών κι΄ έδιναν όλοι αναλογικά από το δικό τους κοπάδι ζώα για να το ξαναφτιάξει και να έχει δεύτερη ευκαιρία στη ζωή του. Ο «ελληνικός τρόπος» επέτρεπε κι΄ επέβαλλε να αναζητά το άτομο την επιτυχία στα πέρατα της γης αλλά να μην ξεχνά την πατρίδα και γι΄ αυτό ιδρύονταν σχολεία στην Ελλάδα και γι΄ αυτό το κέντρο της Αθήνας είναι γεμάτο από οικοδομήματα-δωρεές ομογενών που διέπρεπαν στο εξωτερικό.

Το πολιτικό μοντέλο της μεταπολίτευσης μετά το 1974 εν ονόματι ενός ψεύτικου κοσμοπολιτισμού προσπάθησε να απομακρύνει τον Ελληνισμό από τις ρίζες του καλλιεργώντας ένα ωφελιμιστικό πλαίσιο αρχών νεοπλουτισμού. ΄Ετσι φτάσαμε στο σημείο Υπουργός Εθνικής Αμύνης κυβέρνησης της μεταπολίτευσης, στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν, να χαρακτηρίζει βάρος για τους νέους την στρατιωτική θητεία, την εκπλήρωση της οποίας απέφυγαν δυστυχώς και απαραδέκτως αρκετοί πολιτικοί μας. Το ήθος θεωρήθηκε αδυναμία και το θράσος αρετή, ενώ η εντιμότητα μειονέκτημα. Τα κόμματα εξουσίας αντί να αναζητούν ανθρώπους με αρχές και προσωπικότητα επέλεγαν και επιλέγουν πρόσωπα διαβλητά και μετριότητες για να ελέγχονται εύκολα και να διαιωνίζεται το «φαύλο» σύστημα της ελεγχόμενης «μετριοκρατίας».

Η πανάρχαια αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης ξεχάστηκε και οι «έχοντες και κατέχοντες» ασχολούνταν και ασχολούνται με την ίδρυση OFSHORE εταιριών και την εξασφάλιση των χρημάτων τους σε «φορολογικούς παραδείσους» του εξωτερικού ενώ αδιαφορούν και οι εφοπλιστές που σε άλλους καιρούς δώριζαν θωρηκτά στο Ελληνικό κράτος που με αυτό τον τρόπο το 1912 διπλασίασε την Ελλάδα. Ακόμα και ο πνευματικός κόσμος που θα μπορούσε να ηγηθεί μιας ανανεωτικής προσπάθειας αφύπνισης σιωπά εκκωφαντικά και οι πολίτες πελαγοδρομούν..ενώ κάποιοι πολιτικοί μας αντί να λειτουργούν ηγετικά ως « λυχνία επί όρους κειμένη» συμμετέχοντας στις θυσίες των πολιτών, δέσμιοι του LIFE STYLE τρόπου ζωής πρόβαλλαν και εξακολουθούν με θράσος να προβάλλουν το πόσο καλά περνούν κάνοντας διακοπές σε πολυτελή θέρετρα του εξωτερικού..

Ο Ελληνισμός για να ξεφύγει από το σημερινό τέλμα χρειάζεται ανασύνταξη αλλά και όραμα εμποτισμένο με τις διαχρονικές αρχές του Ελληνισμού, πρόγραμμα ανάτασης βασισμένο στον «καθ΄ ημάς τρόπο..».Οφείλουμε όλοι ξεπερνώντας τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος και με οδηγό πανάρχαιες ελληνικές αρχές και κανόνες ζωής να συναντηθούμε στην προοπτική των ανοιχτών οριζόντων του οικουμενικού ελληνισμού..Με ολιγάρκεια ως τρόπο ζωής, με εργατικότητα αλλά και αλληλεγγύη προς τους αδύνατους, αναζητώντας τους καλύτερους να μας εκπροσωπούν, να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας δημιουργώντας προϋποθέσεις αναγέννησης και νέας προοπτικής για τον ελληνισμό που μπορεί και πρέπει να αποτελέσει το προζύμι για μια νέα ζύμωση στην Ευρώπη, για μια νέα προοπτική που θα εκφράζει τον ανθρωποκεντρικό πολιτισμό της,τα ιδεώδη της ελευθερίας και δημοκρατίας αλλά και θα στηρίζεται στη φιλία, τη συνεργασία αλλά και την πραγματική αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών, σε αντιστοιχία πάντα με τον ανθρωποκεντρικό πολιτισμό της.

O Δημήτρης Γαρούφας είναι δικηγόρος-συγγραφέας, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

Δημοκρατία