Ηταν θλιβερά τα όσα συνέβησαν στις 28 Οκτωβρίου 2011 στη Θεσσαλονίκη, με τη ματαίωση της παρέλασης για την επέτειο του ΟΧΙ λόγω αποδοκιμασιών κάποιων πολιτών προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Τέτοια επεισόδια θα ήταν αδιανόητα πριν από 2-3 χρόνια, γιατί οι πρωταίτιοι πάραυτα θα απομονώνονταν από τους πολίτες. Φέτος οι πολίτες όχι μόνο δεν απομόνωσαν τους ταραξίες, αλλά κάποιοι τους χειροκρότησαν, ενώ η μεγάλη μάζα έμεινε αδιάφορη. Αυτό δείχνει ότι η δυσαρμονία μεταξύ λαού και κυβέρνησης παίρνει μάλλον και χαρακτηριστικά δυσαρμονίας μεταξύ λαού και πολιτικού κόσμου…
Οι πολίτες επιρρίπτουν ευθύνες στους πολιτικούς για την κατρακύλα της χώρας, για την ανεργία των νέων, για τη συμμετοχή σε σκάνδαλα κάποιων πολιτικών και τη σκανδαλώδη ατιμωρησία των, τη με πείσμα διατήρηση ακόμη και τώρα κάποιων προκλητικών προνομίων και την ύπαρξη σε καθοδηγητικά όργανα κομμάτων διαβλητών προσώπων.
Δυστυχώς ο πολιτικός κόσμος στη μεταπολίτευση δεν έδειξε θάρρος γενναίων αποφάσεων, που θα ανέβαζαν το ήθος της πολιτικής ζωής. Λίγοι βουλευτές τόλμησαν να καταγγείλουν σκάνδαλα και μετρημένοι αυτοί που κατήγγειλαν σκάνδαλα στα οποία εμπλεκόταν το κόμμα τους. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω ότι, όταν πριν από περίπου 25 χρόνια μεσουρανούσε ο Κοσκωτάς, όλοι αναρωτιόνταν για την πηγή των χρημάτων, αλλά η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου, πνευματικοί άνθρωποι κ.λπ. προτιμούσαν να σιωπούν κάνοντας πως δε βλέπουν... Βρέθηκε τότε μόνο ένας βουλευτής της ΝΔ, ο Γ. Σούρλας, που έγκαιρα τόλμησε και έκανε μια ερώτηση στη Βουλή, αλλά έμεινε μόνος... απ' όλο τον πολιτικό κόσμο, που επιμελώς σιωπούσε κι ευτυχώς κάποιοι δημοσιογράφοι της ερευνητικής δημοσιογραφίας αποκάλυψαν κάποιες πτυχές του σκανδάλου (όχι όλες…).
Δυστυχώς το «κάνε πως δε βλέπεις» ήταν διακομματική αρχή επιβίωσης για την πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου… Το έζησα ο ίδιος το 2007, όταν ως πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης εισηγήθηκα στο δ.σ. (κατά πλειοψηφία δέχθηκε την εισήγηση) την καταγγελία της υπόθεσης Βατοπεδίου με στόχο τη διάσωση εκτάσεων του Δημοσίου στο νομό Θεσσαλονίκης που δίνονταν στη Μονή Βατοπεδίου… Οταν απόρησα για τη σιωπή κάποιων «αρμοδίων», μου είπαν: «δίκιο έχεις, αλλά κάνε πως δε βλέπεις, αν θες να πας μπροστά…».
Αυτό το «κάνε πως δε βλέπεις», που είχαν ως αρχή οι περισσότεροι πολιτικοί μας, πληρώνουμε σήμερα. Γιατί έκαναν πως δε βλέπουν το διογκούμενο χρέος και ψήφιζαν επιδόματα «έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία»… Τώρα όμως έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Οφείλουν να βλέπουν… και να δημιουργήσουν προοπτική για τη χώρα, γιατί διαφορετικά θα έχουμε συχνές κοινωνικές εκρήξεις με απρόβλεπτες συνέπειες.
Τέτοια επεισόδια θα ήταν αδιανόητα πριν από 2-3 χρόνια, γιατί οι πρωταίτιοι πάραυτα θα απομονώνονταν από τους πολίτες. Φέτος οι πολίτες όχι μόνο δεν απομόνωσαν τους ταραξίες, αλλά κάποιοι τους χειροκρότησαν, ενώ η μεγάλη μάζα έμεινε αδιάφορη. Αυτό δείχνει ότι η δυσαρμονία μεταξύ λαού και κυβέρνησης παίρνει μάλλον και χαρακτηριστικά δυσαρμονίας μεταξύ λαού και πολιτικού κόσμου…
Οι πολίτες επιρρίπτουν ευθύνες στους πολιτικούς για την κατρακύλα της χώρας, για την ανεργία των νέων, για τη συμμετοχή σε σκάνδαλα κάποιων πολιτικών και τη σκανδαλώδη ατιμωρησία των, τη με πείσμα διατήρηση ακόμη και τώρα κάποιων προκλητικών προνομίων και την ύπαρξη σε καθοδηγητικά όργανα κομμάτων διαβλητών προσώπων.
Δυστυχώς ο πολιτικός κόσμος στη μεταπολίτευση δεν έδειξε θάρρος γενναίων αποφάσεων, που θα ανέβαζαν το ήθος της πολιτικής ζωής. Λίγοι βουλευτές τόλμησαν να καταγγείλουν σκάνδαλα και μετρημένοι αυτοί που κατήγγειλαν σκάνδαλα στα οποία εμπλεκόταν το κόμμα τους. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω ότι, όταν πριν από περίπου 25 χρόνια μεσουρανούσε ο Κοσκωτάς, όλοι αναρωτιόνταν για την πηγή των χρημάτων, αλλά η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου, πνευματικοί άνθρωποι κ.λπ. προτιμούσαν να σιωπούν κάνοντας πως δε βλέπουν... Βρέθηκε τότε μόνο ένας βουλευτής της ΝΔ, ο Γ. Σούρλας, που έγκαιρα τόλμησε και έκανε μια ερώτηση στη Βουλή, αλλά έμεινε μόνος... απ' όλο τον πολιτικό κόσμο, που επιμελώς σιωπούσε κι ευτυχώς κάποιοι δημοσιογράφοι της ερευνητικής δημοσιογραφίας αποκάλυψαν κάποιες πτυχές του σκανδάλου (όχι όλες…).
Δυστυχώς το «κάνε πως δε βλέπεις» ήταν διακομματική αρχή επιβίωσης για την πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου… Το έζησα ο ίδιος το 2007, όταν ως πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης εισηγήθηκα στο δ.σ. (κατά πλειοψηφία δέχθηκε την εισήγηση) την καταγγελία της υπόθεσης Βατοπεδίου με στόχο τη διάσωση εκτάσεων του Δημοσίου στο νομό Θεσσαλονίκης που δίνονταν στη Μονή Βατοπεδίου… Οταν απόρησα για τη σιωπή κάποιων «αρμοδίων», μου είπαν: «δίκιο έχεις, αλλά κάνε πως δε βλέπεις, αν θες να πας μπροστά…».
Αυτό το «κάνε πως δε βλέπεις», που είχαν ως αρχή οι περισσότεροι πολιτικοί μας, πληρώνουμε σήμερα. Γιατί έκαναν πως δε βλέπουν το διογκούμενο χρέος και ψήφιζαν επιδόματα «έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία»… Τώρα όμως έφτασε ο κόμπος στο χτένι. Οφείλουν να βλέπουν… και να δημιουργήσουν προοπτική για τη χώρα, γιατί διαφορετικά θα έχουμε συχνές κοινωνικές εκρήξεις με απρόβλεπτες συνέπειες.
*Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΡΟΥΦΑΣ είναι δικηγόρος
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αγγελιοφόρος 2/11/2011
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αγγελιοφόρος 2/11/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου