Μελετώντας κάποιος την πορεία της χώρας μας τα τελευταία χρόνια δικαιολογημένα μπορεί να πει ότι έχει εφαρμογή η λαϊκή παροιμία «κάθε πέρσι και καλύτερα…» γιατί όλα χειροτερεύουν. Έχει επέλθει πλήρης αποβιομηχάνιση (ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα) και η ύφεση έχει παγιωθεί. Υποτίθεται ότι κύριος στόχος της πολιτικής που ακολουθήθηκε με πίεση των δανειστών ήταν να περιοριστούν τα ελλείμματα που δημιουργεί ο υπερτροφικός δημόσιος τομέας αλλά στην πράξη το πολιτικό σύστημα εξειδικεύοντας τα μέτρα έθιξε κυρίως τον ιδιωτικό τομέα όπου οι εργαζόμενοι ζουν καθημερινά με το φόβο ανεργίας ενώ η εξοντωτική φορολογία δεν δημιουργεί φιλικό κλίμα για νέες επενδύσεις.
Οι πολίτες απελπισμένοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα, ζώντας με την αγωνία τι θα φέρει η επόμενη μέρα, αισθανόμενοι κάθε μέρα περισσότερο ανασφαλείς γιατί βλέπουν το πολιτικό προσωπικό στην πλειοψηφία του να αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων ασχολούμενο μόνο με την επιβολή φόρων χωρίς το θάρρος για υλοποίηση πραγματικών μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα ,χωρίς εμφανή σχεδιασμό για δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης.
Την άνοιξη του 2010 οδηγηθήκαμε στο πρώτο μνημόνιο που υποτίθεται ότι το 2012 θα μας έβγαζε στις αγορές, αλλά τελικά μας οδήγησε σε επόμενο μνημόνιο και σε ακόμα βαθύτερη ύφεση με μείωση του ΑΕΠ και περαιτέρω φτωχοποίηση των πολιτών. Οι ηγεσίες των περισσοτέρων κομμάτων λόγω αγκυλώσεων και ιδεοληψιών του παρελθόντος αντί να ασχοληθούν με την δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης για τη χώρα ασχολούνταν πρωτίστως με τις προνομιούχες τάξεις εργαζομένων στο δημόσιο και τα «ειδικά μισθολόγια» εξοντώνοντας ταυτόχρονα τον ιδιωτικό τομέα.
Η λύση του προβλήματος της χώρας προϋποθέτει ουσιαστική λειτουργία των θεσμών, υλοποίηση πραγματικών μεταρρυθμίσεων για ανάπτυξη με δημιουργία θέσεων εργασίας και αύξηση του Α.Ε.Π.
Για να γίνουν αυτά θα έπρεπε να γίνει εμφανής περιστολή δαπανών στον δημόσιο τομέα, αλλά και να εκπονηθεί και να υλοποιηθεί σχέδιο ανάπτυξης με αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων, δηλαδή σχέδιο προβολής και αξιοποίησης της ιστορίας, του πολιτισμού, των μνημείων, και της φυσικής ομορφιάς της χώρας κι έτσι να έχουμε π.χ. 30 εκατομμύρια τουρίστες υψηλού εισοδηματικού επιπέδου ετησίως. Να μελετηθεί πως τα 14 περίπου δισ. Ευρώ που φέρνει κάθε χρόνο η εμπορική ναυτιλία θα γίνουν 20-25, πως με αναδιάρθρωση αγροτικών καλλιεργειών θα έχουμε πραγματική παραγωγή και εξαγωγικό χαρακτήρα, πως θα προσελκύσουμε καινοτόμες επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας και πως θα αξιοποιηθεί ο ορυκτός πλούτος.
Το πολιτικό σύστημα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η ανάπτυξη μπορεί να έλθει κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα κι επειδή το πρόβλημα της χώρας δεν είναι μόνο οικονομικό, προαπαιτούμενο είναι να λειτουργούν ουσιαστικά οι θεσμοί. Πρέπει πέρα από το σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας να γίνει τολμηρή συνταγματική αναθεώρηση που θα τονίσει περισσότερο την διάκριση εξουσιών, που θα αναβαθμίζει το κοινοβούλιο με την θέσπιση ασυμβίβαστου μεταξύ θέσης Βουλευτού και υπουργού (λειτουργεί επιτυχώς στην Κύπρο), θα παύσει την μέσω σύντομης παραγραφής ατιμωρησία των επίορκων πολιτικών, θα επιβάλλει κανόνες διαφάνειας στην πολιτική ζωή , θα ενισχύσει την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και με καθιέρωση δημοψηφισμάτων θα κάνει πιο συμμετοχικό το πολίτευμά μας
Τέλος, επισημαίνω ότι οι πολιτικοί μας πρέπει να ξεφύγουν από τον λαϊκισμό της μεταπολίτευσης και να λειτουργούν με πρότυπο τον μεγαλύτερο Έλληνα πολιτικό, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος μιλώντας στις 20-7-1928 στην Θεσσαλονίκη προεκλογικά (η ομιλία του δημοσιεύθηκε την επόμενη μέρα στο ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΗΜΑ) είπε επί λέξει: «πρώτιστη μέριμνα της κυβερνήσεώς μου, εάν τύχει της εμπιστοσύνης του Ελληνικού λαού, θα είναι η πραγματοποίησις όλων των δυνατών οικονομιών εις τας δαπάνας του προϋπολογισμού κυρίως με την μείωσιν της πληθώρας των δημοσίων υπαλλήλων..». Ήταν μεγάλος πολιτικός ο Ελ. Βενιζέλος όχι μόνο γιατί διπλασίασε την Ελλάδα αλλά και γιατί είχε το θάρρος προεκλογικά όχι μόνο να μην υπόσχεται παροχές αλλά και να υπόσχεται μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων!
Τέτοιους πολιτικούς χρειαζόμαστε και σήμερα!
*Ο κ. Γαρούφας είναι δικηγόρος και πρώην Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου