Να αλλάξουμε νοοτροπία

Το έχουμε ξαναγράψει αλλά επιβάλλεται να επανέλθουμε: Αν κάποιος από τρίτη χώρα παρακολουθήσει την δραστηριότητα του πολιτικού κόσμου στη χώρα μας θα νομίσει ότι η Ελλάδα είναι κράτος δημοσίων υπαλλήλων. Γι' αυτό συχνά πυκνά τα τελευταία 5 χρόνια γίνονται δηλώσεις υπουργών κι ερωτήσεις στη Βουλή για τις περικοπές μισθών στους εργαζόμενους στον στενό πυρήνα του Δημοσίου, για τις αυξήσεις που πρέπει να δοθούν σε αμειβόμενους με ειδικά μισθολόγια, αλλά σπάνια θυμούνται το δράμα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, που πέρα από περικοπές αποδοχών ζουν καθημερινά με το φόβο της ανεργίας και δεν ξέρουν τι θα ξημερώσει αύριο. Κανείς δεν μιλά για το γεγονός ότι ο μικροεπαγγελματίας πληρώνει 26% φόρο από το πρώτο ευρώ για τα ελάχιστα εισοδήματά του, και κανείς δεν μιλά ακόμη για τις χιλιάδες νέων επιστημόνων που λόγω οικονομικής αδυναμίας μετέφεραν τα γραφεία τους στα σπίτια τους.

Ο πολιτικός μας κόσμος δείχνει δέσμιος της νοοτροπίας του μεγάλου δημόσιου τομέα, ίσως για να μπορούν να διορίζουν την «κομματική πελατεία», και με νοσταλγία της εποχής που θέσπιζαν επιδόματα του τύπου «έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία». Η κρίση άλλαξε τα δεδομένα κι έπρεπε να μειωθεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων, να αρχίσει αξιολόγηση αλλά και να περικοπούν προκλητικά προνόμια που δόθηκαν σε κάποιες κατηγορίες υπαλλήλων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά η προσαρμογή δείχνει δύσκολη γι΄ αυτό κι εξακολουθούμε ακόμη στο Κοινοβούλιό μας να έχουμε τουλάχιστον διπλάσιους υπαλλήλους από όσους έχει το γερμανικό Κοινοβούλιο.

Η κρίση απέδειξε ακόμη ότι έχει αλλάξει η ψυχολογία και των Ελλήνων που «έχουν και κατέχουν». Υπενθυμίζω ότι πριν 100 χρόνια οι πλούσιοι ομογενείς έκαναν δωρεές στο ελληνικό κράτος κι έτσι π.χ. αποκτήθηκε το θωρηκτό «Αβέρωφ» που εξασφάλισε κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο την περίοδο των Βαλκανικών πολέμων. Σήμερα οι «έχοντες και κατέχοντες» αντί δωρεών διοργανώνουν παρακμιακά «πάρτι» στη Μύκονο και αναζητούν φορολογικούς παραδείσους να «ασφαλίσουν» τα χρήματά τους, ενώ το παράδειγμά τους ακολουθούν και κάποιοι πολιτικοί. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η ανασκαφή του τύμβου της Αμφίπολης, που απασχόλησε την παγκόσμια κοινή γνώμη, ουσιαστικά σταμάτησε από το υπουργείο Πολιτισμού για οικονομικούς λόγους. Δεν θα έπρεπε να προσφερθεί κάποιος εφοπλιστής να αναλάβει το κόστος ως χορηγός;

Δυστυχώς η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική. Υπάρχει γενικότερη κρίση θεσμών κι αξιών στη χώρα με το Σύνταγμα να παραβιάζεται καθημερινά (το λέει σε βιβλίο του και τ. πρόεδρος του ΑΠ) κι αν θέλουμε να βελτιωθεί η κατάσταση πρωτίστως επιβάλλεται να αλλάξουμε όλοι μας νοοτροπία. Με τη χώρα να ζει σε τέλμα θα έπρεπε πρωτίστως οι ηγέτες μας, αλλάζοντας νοοτροπία, αντί να στελεχώνουν τον κρατικό μηχανισμό με «κουμπάρους» υπουργών ή μετριότητες του κομματικού σωλήνα να αναζητήσουν και επιστρατεύσουν τους καλύτερους Ελληνες για να γίνει αποτελεσματικός. Παράλληλα να συνειδητοποιήσουν ότι η ανάπτυξη θα έλθει από τον ιδιωτικό τομέα γι΄ αυτό οφείλουν να στηρίξουν την επιχειρηματικότητα προχωρώντας άμεσα στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα για να ξεφύγει από το τέλμα, με ταυτόχρονη εκπόνηση και υλοποίηση αναπτυξιακού προγράμματος που θα δημιουργεί προϋποθέσεις προσέλκυσης επενδύσεων με αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας.

Τέλος πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία κι εμείς οι πολίτες. Οφείλουμε να λειτουργούμε καθημερινά ως ενεργοί πολίτες αντιμετωπίζοντας ως προσωπική μας υπόθεση ό,τι γίνεται γιατί μόνο έτσι μπορούμε να δημιουργήσουμε νέα προοπτική για τη χώρα.

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ
δικηγόρου, πρώην προέδρου του ΔΣΘ

Αγγελιοφόρος