Μετά από μια άτονη προεκλογική περίοδο ψηφίζουμε αύριο για εκλογή δημοτικών και περιφερειακών αρχών και την άλλη Κυριακή για εκλογή ευρωβουλευτών… Τα δυο κόμματα εξουσίας (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) ερίζουν για το ποιο θα έλθει πρώτο, τα άλλα για να εξασφαλίσουν «μια θέση στον ήλιο» και τα «άκρα» για να κεφαλαιοποιήσουν την ψήφο διαμαρτυρίας. Φοβούμαι πως μάλλον έχει χαθεί η αίσθηση της πραγματικότητας, γιατί το να είσαι πρώτος με 20%-22%, όταν έχεις απέναντί σου το 80%, δε σημαίνει τίποτα ούτε μπορεί να επιχαίρει πρώην κόμμα εξουσίας, αν συγκεντρώσει 10%.
Σε ό,τι αφορά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι πολίτες αναζητούν υποψηφίους χωρίς κομματικά χρίσματα, ενώ για τις ευρωεκλογές φοβούμαι ότι οι πολίτες θα ψηφίσουν αρνητικά, με την έννοια ότι θα επιλέξουν ένα κόμμα από αντίδραση σε άλλο. Ετσι κάποιοι θα ψηφίσουν ΝΔ γιατί αισθάνονται ανασφαλείς με τυχόν πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, όχι για το νεφελώδες πρόγραμμά του, αλλά σαν διαμαρτυρία προς την κρατούσα κατάσταση, ενώ κάποιοι που λειτουργούν μόνο με το θυμικό θα ψηφίσουν ακραίες πολιτικές δυνάμεις εκδικούμενοι το πολιτικό σύστημα… Το τελικό αποτέλεσμα μάλλον θα είναι η επισημοποίηση του αδιεξόδου.
Το έχουμε ξαναπεί: η αντιπαράθεση των κομμάτων στη χώρα μας γίνεται ακόμη με όρους του χθες και για το χθες… Κανείς δεν παρουσίασε συγκροτημένο πρόγραμμα ανάπτυξης το οποίο θα εγγυάται αύξηση του ΑΕΠ, κι ότι τα 17 εκατομμύρια τουριστών ετησίως θα γίνουν 25, ότι τα 14 δισ. ευρώ ετησίως από εμπορική ναυτιλία θα γίνουν 20, ότι θα δημιουργηθεί κλίμα που θα προσελκύσει επενδύσεις στο χώρο της καινοτομίας κι ότι θα γίνει αναδιάρθρωση καλλιεργειών και θα έχουμε αγροτικό τομέα με πραγματική παραγωγή κι εξαγωγικό χαρακτήρα.
Οι κυβερνήσεις συνεργασίας ήταν κάτι άγνωστο στην Ελλάδα και θα μπορούσαν να αποτελέσουν την προοπτική του μέλλοντος, αν σηματοδοτούσαν και νέο ήθος. Οι πολίτες δεν περίμεναν από την κυβέρνηση συνεργασίας να λύσει διά μαγείας τα προβλήματα, αλλά σίγουρα περίμεναν αξιοκρατική στελέχωση του κρατικού μηχανισμού, με αναζήτηση των άξιων για να είναι αποτελεσματικός. Αντί αυτού είδαμε πάλι μοίρασμα των θέσεων μεταξύ των κομμάτων και στελέχωση με αποτυχημένους πολιτευτές, κουμπάρους υπουργών και ανεπάγγελτους γόνους, με αποτέλεσμα ο κρατικός μηχανισμός να είναι πάλι αναποτελεσματικός. Κι επειδή η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική αλλά και πολιτική και θεσμική, περίμεναν οι πολίτες ουσιαστικό διάλογο για μια τολμηρή συνταγματική αναθεώρηση, που θα έδινε ουσιαστικό περιεχόμενο στους θεσμούς και θα εξασφάλιζε εύρυθμη λειτουργία. Δυστυχώς, παρότι από το Μάιο του 2013 μπορούσε να ξεκινήσει η διαδικασία αναθεώρησης, ο πρωθυπουργός, που σε ανύποπτο χρόνο είχε παρουσιάσει αξιοπρόσεκτες και τολμηρές προτάσεις, μίλησε για την αναθεώρηση με καθυστέρηση, στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Πέραν του στενού κομματικού πυρήνα των κομμάτων, η πλειοψηφία των πολιτών με βαριά καρδιά οδηγείται στην κάλπη. Σε ό,τι αφορά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές έχει ευχέρεια επιλογής για άξια εκπροσώπηση, αλλά σε ό,τι αφορά τις ευρωεκλογές θα επιλέξει με κανόνες τους χθες, γιατί δεν έγινε καμιά συζήτηση για το ποια Ευρώπη θέλουμε και για την προοπτική μας σε αυτή, ενώ υποτιμώντας τους πολίτες τα κόμματα «κόσμησαν» τα ψηφοδέλτιά τους με ποδοσφαιριστές, επαγγελματίες αποτυχημένους πολιτευτές, πρόσωπα του life style κ.λπ., ενώ κάποια αξιόλογα πρόσωπα χάνονται στην πολιτική ομίχλη που καλύπτει τη χώρα.
Ζούμε το τέλος μιας εποχής και είναι βέβαιο ότι μετά τις ευρωεκλογές θα υπάρξουν διεργασίες, μετεξελίξεις κομμάτων, εμφάνιση νέων και μάλλον αναδιάρθρωση του πολιτικού σκηνικού. Για να έρθει κάτι καλύτερο, πρέπει πρωτίστως να αλλάξουμε εμείς οι πολίτες, που πρέπει να λειτουργούμε καθημερινά ως ενεργοί πολίτες, θεωρώντας προσωπική μας υπόθεση ό,τι γίνεται στη δημόσια ζωή. Αυτό είναι προαπαιτούμενο για αλλαγή προς το καλύτερο.
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ
δικηγόρου, πρώην προέδρου του ΔΣΘ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου