Εμείς και τα λάθη μας στο θέμα των Σκοπίων

Στα «ψιλά» της επικαιρότητας πέρασε η είδηση ότι ο Μ. Νίμιτς θα ξεκινήσει νέο κύκλο διαπραγματεύσεων για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, ενώ πριν από μερικές μέρες, με κάποια δόση χιούμορ θέλω να ελπίζω, δήλωσε πως η μόνη πρόοδος ώς τώρα είναι το γεγονός ότι τα δύο μέρη συμφώνησαν ότι στην ονομασία θα υπάρχει η λέξη «Μακεδονία».

Φοβούμαι πως σε αυτό το θέμα ήδη η Ελλάδα έχει κάνει υποχωρήσεις αλλά τα Σκόπια αντίθετα κλιμακώνουν την ένταση γεμίζοντας τις πλατείες των πόλεων με αγάλματα του Μ. Αλεξάνδρου και του Φιλίππου στοχεύοντας στην ενδυνάμωση της «μακεδονοποίησης» για το μέλλον... Κάποιοι θα πουν ότι συμπεριφέρεται παρανοϊκά η σημερινή ηγεσία των Σκοπίων, αλλά χωρίς να διαφωνώ υπενθυμίζω ότι παρανοϊκό χαρακτήρισαν τον Μισίρκωφ, όταν το 1903, μετά την επανάσταση του Ηλιντεν, βγήκε και απευθυνόμενος στους βουλγαρόφωνους που ζούσαν στη Μακεδονία με το βιβλίο του «Μακεδονικές υποθέσεις» είπε περίπου: «Να ξεχάσουμε ότι είμαστε Βούλγαροι. Θα υιοθετήσουμε τη διάλεκτο που μιλιέται στην περιοχή Περλεπέ - Μοναστηρίου και θα αποκτήσουμε μακεδονική γλώσσα. Σε βάθος χρόνου θα αποκτήσουμε και συνείδηση μακεδονικού έθνους»… Αυτό που θεωρούνταν απίστευτο και παρανοϊκό το 1903 το ζούμε δυστυχώς στις μέρες μας... Κι αν συνεχίσουμε να μην αντιδρούμε στα «παραληρήματα» των ηγετών των Σκοπίων, φοβούμαι ότι θα επισημοποιηθεί η παραχάραξη της ιστορίας.

Για να γίνω κατανοητός, σε ό,τι αφορά τα συνεχιζόμενα λάθη μας, ενδεικτικά μόνο θα επισημάνω αυτό που έλεγε ο Γ. Μόδης (μακεδονομάχος και πολιτικός) στον πρόλογο του βιβλίου του «Ο μακεδονικός αγών και η νεώτερη μακεδονική ιστορία», που εκδόθηκε από την ΕΜΣ το 1967. Με θλίψη επισημαίνει ότι οι Σκοπιανοί πέρασαν διεθνώς και σε επιστημονικό επίπεδο την επανάσταση του Ηλιντεν (έγινε ανήμερα της γιορτής του Προφήτη Ηλία το 1903) σαν την πρώτη και μοναδική μακεδονική εξέγερση κατά του τουρκικού ζυγού… ενώ αγνοείται πλήρως η επανάσταση του 1821-1822 της Χαλκιδικής, της Νάουσας κ.λπ. Η επανάσταση του Ηλιντεν κράτησε, όπως αναφέρει, σχεδόν μόνο 8,5 μέρες, ενώ η Νάουσα αντιμετώπισε πολυάριθμο τουρκικό στρατό επί 2 μήνες και η Κασσάνδρα στη Χαλκιδική σχεδόν επί 7 μήνες. Κι όμως την επανάσταση των Ελλήνων στο μακεδονικό χώρο το 1821-1822 την αγνοούν διεθνώς και σε κάποιο βαθμό και μέσα στη χώρα μας, όπως επίσης -με εξαίρεση τους ειδικούς ερευνητές- αγνοούνται τα επαναστατικά ελληνικά κινήματα στο μακεδονικό χώρο το 1844, 1867, 1878 - 1880, 1896, 1897, που ήταν όλα ελληνικά και μόνο ελληνικά. Η επίσημη σχολική ιστορία λίγα γράφει γι' αυτόν τον αγώνα, που δυστυχώς διεθνώς αγνοείται και με δική μας ευθύνη.

Να θυμίσω ακόμη ότι σχετικά πρόσφατα, την περίοδο 1955-1968, σιωπηρά εκδιώχθηκαν από τα Σκόπια (χωρίς αντίδραση από Ελλάδα) χιλιάδες Σαρακατσάνοι ως αναφομοίωτοι, γιατί μιλούσαν μόνον ελληνικά και συμπεριφέρονταν ως φανατικοί Ελληνες και εγκαταστάθηκαν κυρίως (πάνω από 5.000 άτομα) στο δήμο Ελευθερίου-Κορδελιού στη Θεσσαλονίκη. Πόσοι το ξέρουν στην Ελλάδα;

Ας μην πούμε περισσότερα. Επιγραμματικά επισημαίνω ότι οι γείτονες θεωρούν πως η χώρα μας λόγω της οικονομικής κρίσης είναι ευάλωτη και στα εθνικά της θέματα. Γι' αυτό ομόφωνα ο πολιτικός κόσμος οφείλει να στείλει μήνυμα ότι θέλουμε την ειρήνη στην περιοχή, φιλία και συνεργασία με τους γείτονες, που μας ενώνει η κοινή ευρωπαϊκή προοπτική. Οι κάτοικοι των Σκοπίων ζουν σε κομμάτι της ιστορικής Μακεδονίας αλλά δεν μπορούν να διεκδικούν ονομασία που θα οικειοποιείται όλη τη Μακεδονία, ούτε μπορεί να αναγνωριστεί μακεδονική εθνότητα και γλώσσα, γιατί απλούστατα δεν υπήρξε ποτέ. Ελπίζω ότι δε θα χρειαστεί να επανέλθω.

Αγγελιοφόρος