Ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας της Θεσσαλονίκης, ταυτισμένος με τη ΔΕΘ που παλιότερα ήταν και κάτι σαν μεγάλο πανηγύρι της Θεσσαλονίκης, μια γιορτή που φλόγιζε τις παιδικές καρδιές, τότε που ήταν πραγματικά Διεθνής Εκθεση, με επίσημη συμμετοχή δεκάδων ξένων κρατών.
Τις μέρες των εγκαινίων η Θεσσαλονίκη ήταν το επίκεντρο, γιατί από εδώ ο εκάστοτε πρωθυπουργός μιλούσε για τα οικονομικά της χώρας, δίνοντας και το στίγμα της μελλοντικής πορείας, ενώ τα τελευταία 20 χρόνια οι πρωθυπουργοί έψαχναν να πουν κάτι και για το νέο ρόλο της Θεσσαλονίκης μετά την κατάρρευση των γειτονικών κομμουνιστικών καθεστώτων και το άνοιγμα των συνόρων κι έτσι ακούσαμε κατ' επανάληψη υποσχέσεις για νέο ρόλο της Θεσσαλονίκης, που τάχα θα γινόταν Βαλκανική Μητρόπολη…
Ομως η αλήθεια είναι ότι κάθε Σεπτέμβρη ακούγαμε τις ίδιες υποσχέσεις για έργα που δε γίνονταν (με λίγες εξαιρέσεις) ποτέ ή καρκινοβατούσαν και για τάχα ρόλους που εκ των προτέρων ναρκοθετούσε η κεντρική εξουσία. Οι εξ Αθηνών αξιωματούχοι (δυστυχώς κάποιοι με καταγωγή από Θεσσαλονίκη) μας «δούλευαν» μιλώντας για την αγάπη της κυβέρνησης προς τη «νύμφη του Θερμαϊκού», την τάχα «συμπρωτεύουσα ερωτική Θεσσαλονίκη», ενώ οι κάθε λογής εκπρόσωποι της πόλης αμήχανοι παρακολουθούσαν τα τεκταινόμενα, σκύβοντας μοιρολατρικά το κεφάλι κι ακούγοντας για πολλοστή φορά για τη «σύντομη ολοκλήρωση και επέκταση του μετρό», που σύμφωνα με τις εξαγγελίες έπρεπε ήδη να λειτουργεί, για τη θαλάσσια συγκοινωνία κ.λπ.
Για να γίνει κατανοητή η συμπεριφορά των εκπροσώπων της πόλης, ενδεικτικά θυμίζω πως παλιό αίτημα του Δικηγορικού Συλλόγου ήταν η αποκέντρωση της αθλητικής δικαιοσύνης με δημιουργία αθλητικών δικαστηρίων στη Θεσσαλονίκη. Πριν από 8 χρόνια είχε ανταποκριθεί θετικά η τότε κυβέρνηση (με αρμόδιο υφυπουργό από Θεσσαλονίκη) και ψηφίστηκε διάταξη που έδινε δυνατότητα αποκέντρωσης της αθλητικής δικαιοσύνης και μετά κι από δικές μας πιέσεις (ήμουν τότε πρόεδρος του ΔΣΘ) αρχές Φεβρουαρίου 2006 άρχισε τη λειτουργία του το αθλητικό δικαστήριο Θεσσαλονίκης, εγκατεστημένο στο Αλεξάνδρειο Αθλητικό Μέλαθρο… με αρμοδιότητα για υποθέσεις από Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία και Ηπειρο. Με τη λειτουργία του επιτυγχανόταν αποκέντρωση, αναδεικνυόταν ο μητροπολιτικός ρόλος της πόλης και δημιουργούνταν ύλη για τους δικηγόρους της. Λειτούργησε επιτυχώς για λίγους μήνες, γιατί τον Αύγουστο του 2006 η τότε διοίκηση της ΕΠΟ ετσιθελικά το κατήργησε, αγνοώντας το νόμο που ψήφισε η Βουλή… Ζητήσαμε τότε από φορείς και κυρίως τα αθλητικά σωματεία της πόλης να διαμαρτυρηθούν, αλλά τότε με οδυνηρή έκπληξη είδα ότι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, αυτοί που διοικούσαν τα σωματεία και τις ΠΑΕ της Θεσσαλονίκης έσκυψαν το κεφάλι και σιώπησαν «περίεργα…».
Αυτήν τη μίζερη νοοτροπία και μοιρολατρία κάποιων εκπροσώπων της πόλης, που συμπεριφέρονται σαν νικημένοι πριν αρχίσει ο αγώνας, εκμεταλλεύεται η κεντρική εξουσία και γι' αυτό κάθε Σεπτέμβρη αισθανόμαστε «θεατές στο ίδιο έργο».
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ
δικηγόρου-πρώην προέδρου του ΔΣΘ
Αγγελιοφόρος
Τις μέρες των εγκαινίων η Θεσσαλονίκη ήταν το επίκεντρο, γιατί από εδώ ο εκάστοτε πρωθυπουργός μιλούσε για τα οικονομικά της χώρας, δίνοντας και το στίγμα της μελλοντικής πορείας, ενώ τα τελευταία 20 χρόνια οι πρωθυπουργοί έψαχναν να πουν κάτι και για το νέο ρόλο της Θεσσαλονίκης μετά την κατάρρευση των γειτονικών κομμουνιστικών καθεστώτων και το άνοιγμα των συνόρων κι έτσι ακούσαμε κατ' επανάληψη υποσχέσεις για νέο ρόλο της Θεσσαλονίκης, που τάχα θα γινόταν Βαλκανική Μητρόπολη…
Ομως η αλήθεια είναι ότι κάθε Σεπτέμβρη ακούγαμε τις ίδιες υποσχέσεις για έργα που δε γίνονταν (με λίγες εξαιρέσεις) ποτέ ή καρκινοβατούσαν και για τάχα ρόλους που εκ των προτέρων ναρκοθετούσε η κεντρική εξουσία. Οι εξ Αθηνών αξιωματούχοι (δυστυχώς κάποιοι με καταγωγή από Θεσσαλονίκη) μας «δούλευαν» μιλώντας για την αγάπη της κυβέρνησης προς τη «νύμφη του Θερμαϊκού», την τάχα «συμπρωτεύουσα ερωτική Θεσσαλονίκη», ενώ οι κάθε λογής εκπρόσωποι της πόλης αμήχανοι παρακολουθούσαν τα τεκταινόμενα, σκύβοντας μοιρολατρικά το κεφάλι κι ακούγοντας για πολλοστή φορά για τη «σύντομη ολοκλήρωση και επέκταση του μετρό», που σύμφωνα με τις εξαγγελίες έπρεπε ήδη να λειτουργεί, για τη θαλάσσια συγκοινωνία κ.λπ.
Για να γίνει κατανοητή η συμπεριφορά των εκπροσώπων της πόλης, ενδεικτικά θυμίζω πως παλιό αίτημα του Δικηγορικού Συλλόγου ήταν η αποκέντρωση της αθλητικής δικαιοσύνης με δημιουργία αθλητικών δικαστηρίων στη Θεσσαλονίκη. Πριν από 8 χρόνια είχε ανταποκριθεί θετικά η τότε κυβέρνηση (με αρμόδιο υφυπουργό από Θεσσαλονίκη) και ψηφίστηκε διάταξη που έδινε δυνατότητα αποκέντρωσης της αθλητικής δικαιοσύνης και μετά κι από δικές μας πιέσεις (ήμουν τότε πρόεδρος του ΔΣΘ) αρχές Φεβρουαρίου 2006 άρχισε τη λειτουργία του το αθλητικό δικαστήριο Θεσσαλονίκης, εγκατεστημένο στο Αλεξάνδρειο Αθλητικό Μέλαθρο… με αρμοδιότητα για υποθέσεις από Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία και Ηπειρο. Με τη λειτουργία του επιτυγχανόταν αποκέντρωση, αναδεικνυόταν ο μητροπολιτικός ρόλος της πόλης και δημιουργούνταν ύλη για τους δικηγόρους της. Λειτούργησε επιτυχώς για λίγους μήνες, γιατί τον Αύγουστο του 2006 η τότε διοίκηση της ΕΠΟ ετσιθελικά το κατήργησε, αγνοώντας το νόμο που ψήφισε η Βουλή… Ζητήσαμε τότε από φορείς και κυρίως τα αθλητικά σωματεία της πόλης να διαμαρτυρηθούν, αλλά τότε με οδυνηρή έκπληξη είδα ότι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, αυτοί που διοικούσαν τα σωματεία και τις ΠΑΕ της Θεσσαλονίκης έσκυψαν το κεφάλι και σιώπησαν «περίεργα…».
Αυτήν τη μίζερη νοοτροπία και μοιρολατρία κάποιων εκπροσώπων της πόλης, που συμπεριφέρονται σαν νικημένοι πριν αρχίσει ο αγώνας, εκμεταλλεύεται η κεντρική εξουσία και γι' αυτό κάθε Σεπτέμβρη αισθανόμαστε «θεατές στο ίδιο έργο».
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ
δικηγόρου-πρώην προέδρου του ΔΣΘ
Αγγελιοφόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου