Πριν από χρόνια, με επισκέφτηκε στο γραφείο μου πολιτικός από γειτονική χώρα, συνοδευόμενος από συμπατριώτη του ελληνικής καταγωγής, για να ενημερωθεί για τη διαδικασία αγοράς ακινήτου σε περιοχή του Στρυμωνικού κόλπου. Είχε επισκεφτεί την περιοχή, του άρεσε πολύ και του έκανε εντύπωση το ότι ήταν γεμάτη με αμυγδαλιές… Κι έτσι του ανέφερα ότι κατά την ελληνική μυθολογία, όταν επέστρεφε από την Τροία ο γιος του Θησέα, βγήκε με το καράβι στην παραλία της αρχαίας Αμφίπολης. Εκεί γνώρισε κι ερωτεύτηκε τη Φυλλίδα, κόρη του βασιλιά Βισάλτη, και της υποσχέθηκε ότι, αφού πάει στην Αθήνα, θα επιστρέψει σε αυτήν... Αλλά ήρθε η άνοιξη κι ο γιος του Θησέα δε γύρισε, ενώ η Φυλλίδα μάταια περίμενε στην ακρογιαλιά τον καλό της. Τότε τη λυπήθηκε ο Δίας και τη μεταμόρφωσε σε αμυγδαλιά, που μόλις περάσει ο χειμώνας ανθίζει, περιμένοντας με χαρά τον καλό της… Κι έτσι η μυθολογία έδινε τη δική της ερμηνεία στο γεγονός ότι το κλίμα της περιοχής ευνοούσε την αμυγδαλοκαλλιέργεια. Και σήμερα η περιοχή έχει χιλιάδες στρέμματα με αμυγδαλιές.
«Εχετε όμορφο κι ευλογημένο τόπο», παρατήρησε ο επισκέπτης, «η κάθε πέτρα συνοδεύεται από ένα μύθο... Αν τα προϊόντα σας τα προβάλλατε με το μύθο που τα συνοδεύει κι αν προβάλλατε την ιστορία κάθε περιοχής, δε θα χρειαζόταν τίποτε άλλο, γιατί όλοι θα ήθελαν να δουν τα μέρη όπου έζησε ο Θουκυδίδης, που περπάτησε ο Μέγας Αλέξανδρος ή ο Απόστολος Παύλος...».
Για μας που ζούμε σ' αυτόν τον ευλογημένο τόπο η βαριά μας βιομηχανία είναι η ομορφιά του, τα μνημεία και η ιστορία του. Τα 15 εκατομμύρια τουριστών ετησίως θα μπορούσαν να γίνουν 30 και μάλιστα με επισκέπτες υψηλού πολιτιστικού και οικονομικού επιπέδου και για όλο το χρόνο. Θα έπρεπε να γίνονται εκθέσεις σε συνεργασία με μεγάλα μουσεία του εξωτερικού, να προβάλλουμε σε ξένα ΜΜΕ τις παραστάσεις αρχαίου δράματος που παρουσιάζονται στους αρχαιολογικούς χώρους, την ομορφιά, τα μνημεία και την Ιστορία... Ετσι θα λυνόταν και το αγροτικό μας πρόβλημα με πραγματική παραγωγή, για να καλύψει αυξημένες ανάγκες, ενώ η συστηματική διεθνής προβολή της πραγματικής Ιστορίας θα θωράκιζε τη χώρα μας κι από άλλες απόψεις…
Αν κάποτε συνειδητοποιήσουν πραγματικά οι ιθύνοντες ότι ο πολιτισμός είναι η βαριά μας βιομηχανία, αν αποφασίσουν να αξιοποιήσουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, στο πλαίσιο εθνικής στρατηγικής, θα πρέπει το υπουργείο Πολιτισμού να είναι το «πρώτο τη τάξει» υπουργείο και τότε μπορεί να ξεπεραστεί η μιζέρια του ελλαδικού κράτους και να αρχίσει να ακτινοβολεί ο ελληνισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου