ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ
πρώην προέδρου του ΔΣΘ
Μελετώντας κάποιος την πορεία της χώρας μας τα 2-3 τελευταία χρόνια δικαιολογημένα μπορεί να πει ότι έχει εφαρμογή η λαϊκή παροιμία «κάθε πέρσι και καλύτερα...», γιατί κάθε μήνα όλα χειροτερεύουν. Εχει επέλθει πλήρης αποβιομηχάνιση (ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα), έχει εγκαταλειφθεί ο αγροτικός τομέας και η ύφεση έχει παγιωθεί με την επίσημη ανεργία να αγγίζει το 24%. Στο πλαίσιο της πολιτικής που ουσιαστικά ασκεί η «τρόικα» υποτίθεται ότι στόχος είναι να περιοριστούν τα ελλείμματα που δημιουργεί ο υπερτροφικός δημόσιος τομέας, αλλά παρά ταύτα έχουν ληφθεί εξοντωτικά μέτρα και για τον ιδιωτικό τομέα, με τις αποδοχές των εργαζομένων να πλησιάζουν σχεδόν τις αποδοχές των εργαζομένων της Βουλγαρίας.
Οι πολίτες απελπισμένοι και άφωνοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα, αηδιασμένοι με την υποκρισία κάποιων πολιτικών μας, που, σαν τους ηθοποιούς που υποδύονται ρόλους, σήμερα υποστηρίζουν τα αντίθετα των όσων έλεγαν χθες, ενώ είναι βέβαιο ότι και αύριο κάτι άλλο θα πουν.
Την άνοιξη του 2010 οδηγηθήκαμε στο πρώτο μνημόνιο, που υποτίθεται ότι σε 1-2 χρόνια θα μας έβγαζε στις αγορές και θα δημιουργούσε προϋποθέσεις ανάπτυξης, αλλά τελικά μας οδήγησε στο δεύτερο μνημόνιο και σε ακόμα βαθύτερη ύφεση, με μείωση του ΑΕΠ, και στην ανάγκη λήψης νέων οδυνηρών μέτρων. Τα νέα μέτρα που αναγγέλλονται καθημερινά επί μήνες από τα ΜΜΕ, για να τα συνηθίσει ο λαός, θα περάσουν από το υποβαθμισμένο Κοινοβούλιο εν ονόματι της κομματικής πειθαρχίας, αλλά δεν θα λύσουν το πρόβλημα της χώρας.
Η λύση του προβλήματος της χώρας προϋποθέτει ανάπτυξη και αύξηση του ΑΕΠ. Η κυβέρνηση, παράλληλα με την αναγκαία περιστολή δαπανών στον δημόσιο τομέα, θα έπρεπε να εκπονήσει και να υλοποιήσει σχέδιο αξιοποίησης τουλάχιστον των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων, δηλαδή σχέδιο προβολής και αξιοποίησης της ιστορίας, του πολιτισμού, των μνημείων, του κλίματος και της φυσικής ομορφιάς της χώρας κι έτσι τα 15 εκατομμύρια τουριστών να γίνουν 20-25 και να αυξηθούν τα έσοδά μας από τον τουρισμό. Να μελετήσει πώς τα 14 περίπου δισ. ευρώ, που φέρνει κάθε χρόνο η εμπορική ναυτιλία, θα γίνουν 20, ή πώς με αναδιάρθρωση αγροτικών καλλιεργειών θα έχουμε επάρκεια κι εξαγωγές στον αγροτικό τομέα, με τι κίνητρα θα γίνουν καινοτόμες επενδύσεις υψηλής τεχνολογίας και πώς θα αξιοποιηθούν οι άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές...
Τα τελευταία χρόνια η λέξη «ανάπτυξη» στην Ελλάδα ακούγεται ως σύνθημα κενό περιεχομένου, γιατί λείπει το αναπτυξιακό όραμα, που θα δώσει ελπίδα στους πολίτες και θα δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάκαμψης και γι' αυτό πλέον πρέπει να αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα για τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου