Η Ευρώπη παραπαίει και η Ελλάδα βρίσκεται στη μέση μιας θύελλας που υποβαθμίζει το επίπεδο ζωής των πολιτών, αυξάνει την ανεργία και κλείνει τους ορίζοντες για τη νέα γενιά. Παρά την ανάσα που πήρε με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, τη μείωση των επιτοκίων και το ελαφρό «κούρεμα» του χρέους, η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα θα ακροβατεί επικίνδυνα τα επόμενα χρόνια.
Ο πολιτικός κόσμος έχει βαριά ευθύνη για την υπερχρέωση της χώρας και για τη φθορά των θεσμών, που από χρόνια υπολειτουργούσαν. Δεν έχει νόημα να επαναλάβουμε τα ίδια πράγματα, αλλά έστω και τώρα έπρεπε να δείξει ότι πήρε το μήνυμα, απεμπολώντας μερικά προκλητικά προνόμιά του (π.χ. δεν καταλαβαίνω γιατί οι βουλευτές μας αμείβονται επιπρόσθετα για τη συμμετοχή σε συνεδριάσεις επιτροπών της Βουλής. Δεν είναι στα καθήκοντά τους να συμμετέχουν σε συνεδριάσεις;).
Ταυτόχρονα πρέπει οι πολιτικοί μας επιτέλους να πουν την πραγματική αλήθεια και στον ελληνικό λαό αλλά και στους ξένους. Το λέω αυτό, γιατί έλεγαν πέρυσι στους δανειστές (βασιζόμενοι σε κάποια στοιχεία του ΙΟΒΕ) ότι με την απελευθέρωση των επαγγελμάτων θα αυξηθεί το ΑΕΠ κατά 13,5% και φυσικά θα μειωθεί η αναλογία χρέους προς ΑΕΠ… Μακάρι να ήταν αλήθεια. Αλλά η πραγματική αλήθεια είναι ότι δε θα αυξηθεί το ΑΕΠ, αν αυξηθούν τα ταξί ή τα φαρμακεία. Ικανοποιείται π.χ. το δικαίωμα του πολίτη να επιλέγει ελεύθερα το δικηγόρο του με την παροχή δυνατότητας παράστασης κάθε δικηγόρου σε όλα τα δικαστήρια της χώρας χωρίς νομιμοποίηση από τοπικό δικηγόρο, αλλά όσο κι αν είναι σωστό, δε θα αυξηθεί το ΑΕΠ από αυτό…
Είναι πια καιρός να δουν πώς θα αξιοποιηθούν τα ισχυρά χαρτιά μας. Πρέπει δηλαδή να δουν πώς θα αυξήσουμε τον τουρισμό με προσέλκυση επισκεπτών από όλο τον κόσμο, πώς θα αυξήσουμε το συνάλλαγμα που φέρνει η εμπορική ναυτιλία και πώς θα αναδιαρθρωθεί η γεωργία μας για να είναι βιώσιμη. Μήπως πρέπει να δημιουργηθεί πάλι το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας; Μήπως πρέπει να έχουμε ανεξάρτητο υπουργείο Τουρισμού;
Ελλείψει χώρου δεν μπορούμε να πούμε πολλά, επισημαίνουμε όμως ότι πρέπει να ξέρουμε όλοι πού βαδίζουμε. Επιβάλλεται άμεσα η ανασύνταξη της χώρας σε όλους τους τομείς με εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, αύξηση παραγωγικότητας, αναδιάρθρωση καλλιεργειών κ.λπ. Οι πολίτες αναζητούν την ελπίδα ότι μετά 2-3 χρόνια θα ανακάμψει η χώρα. Υπάρχει ανάγκη ελπίδας, γιατί αν δεν προσφερθεί αυτή, θα ακολουθήσουν κοινωνικές εκρήξεις με απρόβλεπτες συνέπειες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου