Πριν μερικά χρόνια στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Φεστιβάλ Αμφίπολης το ΔΗΠΕΘΕ Σερρών παρουσίασε τις αναφορές του Θουκυδίδη στην Αμφίπολη με θεατρικό αναλόγιο ενώ στις 6-7-2012 ο Δήμος Αμφίπολης στο ίδιο πλαίσιο εκδηλώσεων είχε διοργανώσει στο αρχαιολογικό πάρκο Αμφίπολης ημερίδα για τον Θουκυδίδη και τα μηνύματα του έργου του με ομιλητές τον σημερινό Ευρωβουλευτή Κ. Χρυσόγονο, τον συγγραφέα Γ. Σκαμπαρδώνη, τον πρώην πρύτανη του ΠΑΜΑΚ Η. Κουσκουβέλη και τον γράφοντα. Δεν θα αναφερθώ στις εισηγήσεις (η δική μου περιέχεται στο βιβλίο μου με τίτλο «με το βλέμμα στο μέλλον» εκδ. ΙΑΝΟΣ 2014) αλλά ξαναθυμήθηκα τις εκδηλώσεις και την αναγκαιότητά τους όταν συνάντησα πρόσφατα επισκέπτες στην αρχαία Αμφίπολη που με οδηγό την ιστορία του Θουκυδίδη αναζητούσαν τις αρχαίες τοποθεσίες.
Υπενθυμίζω ότι ο Θουκυδίδης μάλλον έγινε ιστορικός λόγω Αμφίπολης γιατί επιφορτισμένος για την προστασία της βρισκόταν με το Αθηναϊκό ναυτικό στην Θάσο αλλά δεν πρόλαβε να τη σώσει από τον Σπαρτιάτη στρατηγό Βρασίδα κι έτσι καταδικάστηκε από τους Αθηναίους κι αυτοεξορίστηκε στα κτήματά του στην Σκαπτή Ύλη(κοντά στο Παγγαίο) για 20 χρόνια και του δόθηκε ο χρόνος να γράψει με άνεση την ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου.
Για την Αμφίπολη και τα γεγονότα περί αυτήν έδωσε λεπτομερείς περιγραφές γιατί ήξερε καλά την περιοχή κι΄ έτσι με οδηγό το αρχαίο κείμενο μπορεί και σήμερα κάποιος να αναγνωρίσει τις τοποθεσίες που συνέβησαν τα γεγονότα. Τα ανέφερα αυτά για να επισημάνω ότι, μεταξύ άλλων, τα ισχυρά χαρτιά της χώρας μας είναι τα αρχαία μνημεία, οι μύθοι και οι θρύλοι που τα συνοδεύουν και «φθέγγονται» για την διαχρονική παρουσία του Ελληνισμού αλλά αποτελούν και μια προσοδοφόρα κληρονομιά για το σήμερα αν τα προβάλλουμε και αξιοποιήσουμε σωστά.
Γιατί η ιστορία, ο πολιτισμός και τα μνημεία αν προβληθούν σωστά και συνδεθούν με το σήμερα μπορούν να καταστήσουν τη χώρα μας παγκόσμιο κέντρο πολιτισμού αλλά και κυρίαρχο τουριστικό προορισμό με ωφέλεια για τη χώρα όχι μόνο οικονομική. Πολλά θα μπορούσαν να γίνουν σε αυτή την κατεύθυνση κι΄ ενδεικτικά αναφέρω ότι θα μπορούσε π.χ. ο Δήμος Αμφίπολης να συνεργασθεί με το τμήμα Διεθνών σχέσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και να λειτουργούν στην αρχαία Αμφίπολη κάθε χρόνο θερινά μαθήματα διεθνών σχέσεων με εισηγητές επιστήμονες παγκόσμιας εμβέλειας. Θα μπορούσε επίσης να γίνεται κάθε χρόνο οδοιπορικό υπό μορφή αναπαράστασης της πορείας του Αποστόλου Παύλου στη Μακεδονία σε συνδυασμό με επιστημονικές εκδηλώσεις γεγονός που θα ενισχύσει τον θρησκευτικό τουρισμό. Θα μπορούσε να λειτουργεί η Εγνατία του Πολιτισμού με πολυθεματικές εκδηλώσεις κάθε χρόνο στις πόλεις και αρχαιολογικούς χώρους που βρίσκονται κοντά στην Εγνατία οδό που διασχίζει τη βόρεια Ελλάδα.
Ζούμε σε ευλογημένο τόπο με απαράμιλλη φυσική ομορφιά, φορτωμένο με ιστορία και μνημεία που «φθέγγονται» για την ιστορία, την καταγωγή και τον πολιτισμό μας. Αυτά είναι τα ισχυρά χαρτιά μας και με όπλο αυτά, αλλά και πίστη στις αρχές του οικουμενικού Ελληνισμού, πρέπει να τα προβάλλουμε ως μνημεία της ιστορίας της ανθρωπότητας ενώ η αρχαία μας κληρονομιά μπορεί να αποτελεί τη βάση και το ερέθισμα σύγχρονης δημιουργίας για όλους τους λαούς. Την δυνατότητα και αναγκαιότητα αυτή εύκολα αποδέχονται οι ξένοι και χαρακτηριστικά θυμάμαι ότι όταν πριν μερικά χρόνια το ΚΘΒΕ ξεκίνησε την προσπάθεια ίδρυσης της «ένωσης θεάτρων Ν.Α Ευρώπης» όλα τα κρατικά θέατρα των Βαλκανίων δέχτηκαν να συμμετάσχουν με παραστάσεις αρχαίου δράματος (τέτοια συνάντηση έγινε τον Ιούνιο του 2007 στη Θεσσαλονίκη) κι αναζητούσαν τεχνογνωσία για να κατασκευάσουν υπαίθρια- ανοικτά θέατρα (κατ΄ απομίμηση αρχαιοελληνικών) στις χώρες τους. Τελειώνοντας επισημαίνω ότι αναδεικνύοντας και προβάλλοντας σωστά τα αρχαία μνημεία μας πρέπει να τα συνδέσουμε με το παρόν και να λειτουργούν ως χώροι συμβατών πολιτιστικών εκδηλώσεων διεθνούς εμβέλειας και η πολιτιστική μας κληρονομιά να αποτελεί τη βάση και το ερέθισμα σύγχρονης δημιουργίας σε παγκόσμιο επίπεδο.
O Δημήτρης Γαρούφας είναι δικηγόρος-συγγραφέας, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου