Με αφορμή την επέτειο της εθνεγερσίας ή άλλων ιστορικών επετείων δημοσιεύονται κείμενα που αμφισβητούν ιστορικά γεγονότα, εστιάζοντας στην προβολή κάποιων αρνητικών πλευρών τους με στόχο μάλλον την πρόκληση θορύβου κι όχι την αλήθεια.
Ετσι και πρόσφατα από κάποιον συγγραφέα αμφισβητήθηκε η μορφή της εθνεγερσίας του 1821 και εστιάσθηκε η κριτική στην αρνητική συμπεριφορά κάποιων κληρικών, των «κοτζαμπάσηδων» κλπ... Κάποια από τα γεγονότα που αναφέρουν είναι αληθινά, γιατί υπήρχαν και τουρκοπροσκυνημένοι κληρικοί παραμονές του 1821, υπήρχαν και κοτζαμπάσηδες που ήθελαν να γίνουν «μπέηδες» και κλεφταρματωλοί με ρευστή συνείδηση. Αλλά αυτές οι αρνητικές πλευρές είναι μεμονωμένα περιστατικά που δεν αλλοιώνουν το νόημα της εθνεγερσίας. Γιατί η εθνεγερσία του 1821 ήταν καρπός πολύχρονης προετοιμασίας από ανθρώπους που έρχονταν σε επαφή με τις νέες ιδέες αλλά και από φωτισμένους κληρικούς που είχαν καταλάβει ότι η ελευθερία θα έρθει με τα φώτα της παιδείας. Γι' αυτό δεν δικαιολογούνται κάποιοι να ξεχνούν τον Πατροκοσμά που έφτασε να λέει: «Γκρεμίστε εκκλησιές και χτίστε σχολεία», γιατί όπως έλεγε ο Α. Κοραής, «άμα έλθουν τα φώτα της παιδείας θα φύγει η σκλαβιά», και ξεχνούν να αναφερθούν στους θεσμούς που ανέπτυξε το σκλαβωμένο γένος (κοινοτική αυτονομία, ταμεία αλληλεγγύης κ.λπ.) που εξασφάλιζαν επιβίωση αλλά και δημιουργούσαν προοπτική.
Είχαν και σκοτεινές πλευρές οι οπλαρχηγοί του 1821 και συνήθιζαν να εμπλέκονται σε εμφύλιους πολέμους σαν μισθοφόροι, ενώ είχαν και πάθη αλλά στην πορεία του αγώνα έγιναν πρωτοπόροι της εθνεγερσίας, γιατί απέκτησαν συνείδηση της ιστορίας... Ο θρυλικός Παπαφλέσσας είχε σκοτεινές στιγμές και πιθανόν να ήταν «εξωλέστατος», όπως τον χαρακτήρισε κάποιος Δεσπότης της εποχής, αλλά είναι αυτός που σαν αρχαίος Σπαρτιάτης έπεσε στο Μανιάκι και στις 23 Μαρτίου του 1821 σε γράμμα του στους συμπατριώτες του καλώντας τους να επαναστατήσουν έγραφε: «Μην καταδεχθείτε να σας κατηγορήσει ο κόσμος και η ιστορία...». Αν αναζητήσουμε τις επιστολές που έγραφαν οι οπλαρχηγοί με την καθημερινή γλώσσα θα δούμε την αλήθεια. Ενδεικτικά μόνον αναφέρω αυτά που έγραφε ο Οδ. Ανδρούτσος στις 22 Μαρτίου του 1821 στους Γαλαξιδιώτες: «Τι την θέλουμε, βρε αδέρφια, αυτήν την πολυπικραμένη ζωή να ζούμε κάτω απ' τη σκλαβιά και το σπαθί των Τούρκων ν' ακονιέται στα κεφάλια μας; Δεν τηράτε που τίποτα δεν μας απόμεινε; Οι εκκλησιές μας γενήκανε αχούρια των Τούρκων... οι φαμελιές μας και τα παιδιά μας είναι στη διάκριση των Τούρκων. Τίποτα, αδέρφια, δεν μας έμεινε. Δεν είναι πρέποντας να σταυρώσουμε τα χέρια και να τηράμε τον ουρανό. Ο θεός μας έδωκε χέρια, νου και γνώση. Ας ρωτήσουμε την καρδιά μας κι ό,τι μας απαντυχαίνει ας το βάλομε σε πράξη γλήγορα».
Αυτή είναι η πραγματική ιστορία που ηθελημένα την αγνοούν κάποιοι τάχα «προοδευτικοί» που πετυχαίνουν εν μέρει το στόχο τους, γιατί η πλειοψηφία των πολιτών αγνοεί την ιστορία, που δεν διδάσκεται σωστά στα σχολεία, και γιατί κάποιοι υπερασπιστές της επίσημης ιστορίας με λάθος τρόπο την υπερασπίζονται.
Στην πραγματική ιστορία δεν υπάρχει μόνον «άσπρο - μαύρο», αλλά υπάρχουν πολλές αποχρώσεις. Μπορεί π.χ. ο Ελ. Βενιζέλος να είχε και αρνητικές πλευρές, αλλά αντικειμενικά ήταν ο μεγαλύτερος πολιτικός μετά την απελευθέρωση και πέτυχε το διπλασιασμό της Ελλάδας το 1912, γιατί είχε συνείδηση της ιστορίας κι έτσι μιλώντας στα πληρώματα του στόλου με την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων είπε: «Η πατρίς αξιοί από υμάς όχι απλώς να αποθάνητε υπέρ αυτής. Αυτό θα ήτο το ολιγώτερον. Αξιοί να νικήσετε…».
Μπορεί να ήταν δικτάτορας και φιλογερμανός ο Ι. Μεταξάς, αλλά παρά ταύτα με συνείδηση της ιστορίας είχε το θάρρος να πει το ιστορικό ΟΧΙ στις 28 Οκτωβρίου το 1940… Πρέπει όλοι μας, πέρα από μύθους και ιδεοληψίες, ψύχραιμα να αναζητούμε την αλήθεια και για τη σύγχρονη ιστορία μας, γιατί με οδηγό την αλήθεια μπορούμε να χαράξουμε σωστή πορεία για το μέλλον.
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑδικηγόρου, πρώην
προέδρου ΔΣΘ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου