Χιλιάδες πολίτες σ' όλη τη χώρα συνωστίζονται στα συσσίτια των εκκλησιών για να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαγητό… Η επίσημη ανεργία αγγίζει το 30%, ενώ, αν παρακολουθήσει κάποιος τη δικάσιμο του Εφετείου Κακουργημάτων όπου ο κατηγορούμενος κινδυνεύει με ποινές κάθειρξης 10-15 ετών (και ισόβιας μερικές φορές), θα δει ότι οι μισοί κατηγορούμενοι (και όχι μόνον αλλοδαποί), μην έχοντας να πληρώσουν το ποσό του τετραπλοτύπου, δηλαδή την ελάχιστη αμοιβή δικηγόρου, ζητούν από το δικαστήριο διορισμό δικηγόρου αυτεπαγγέλτως. Η αγορά στενάζει (μέχρι και οι φούρνοι παραπονιούνται για μείωση τζίρου σε ποσοστό 30%-40%), ενώ σε πόλεις της Γερμανίας ο αριθμός των Ελλήνων μεταναστών πλησιάζει τους αριθμούς στους οποίους είχε φτάσει τη δεκαετία του 1960.
Αυτές είναι μερικές εικόνες της σημερινής Ελλάδας που βιώνει πολυεπίπεδη κρίση, το μέγεθος της οποίας ούτε το υποψιάζονται πολλοί από τους πολιτικούς μας, οι οποίοι εξακολουθούν να μιλούν διπλή γλώσσα κι έτσι, ενώ φορολογούν άγρια τον ανήμπορο πολίτη, οι ίδιοι χωρίς ντροπή εξακολουθούν να έχουν αφορολόγητο το 75% περίπου των συνολικών αποδοχών τους…
Εχουμε κυβέρνηση συνεργασίας τριών κομμάτων και πρωθυπουργό που δείχνει εργατικότητα και προσπαθεί... Αλλά δε φτάνουν αυτά.
Αντί περικοπών και φόρων έπρεπε να ασχολούνται περισσότερο με το πώς θα αυξηθεί το ΑΕΠ. Πώς δηλαδή τα 15 εκατομμύρια τουριστών θα γίνουν 20, πώς θα αυξηθεί το συνάλλαγμα από την εμπορική ναυτιλία, πώς θα αποκτήσουμε πραγματική αγροτική παραγωγή και πώς θα αξιοποιηθεί ο ορυκτός μας πλούτος. Αν δεν αρχίσει η ανάπτυξη με αύξηση του ΑΕΠ, όσα δάνεια κι αν μας δώσουν δε σωζόμαστε και βεβαίως για την ανάπτυξη χρειάζονται και ξένες επενδύσεις, αλλά κυρίως χρειάζεται η εκπόνηση και υλοποίηση σχεδίου αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας (ήλιος, θάλασσα, φυσικές ομορφιές, μνημεία, πολιτισμός κ.λπ.). Ωστόσο προς αυτήν την κατεύθυνση -εμφανώς τουλάχιστον- λίγα πράγματα γίνονται… Παράλληλα, θα περίμενε κάποιος από μια κυβέρνηση συνεργασίας να αξιοποιήσει το καλύτερο ανθρώπινο δυναμικό της χώρας, για να γίνει το άλμα προς τα εμπρός. Αντ' αυτού βλέπουμε και τώρα ακόμη στελέχωση του κρατικού μηχανισμού με κομματικές μετριότητες, φίλους ή κουμπάρους κάποιων υπουργών, ανεπάγγελτους γόνους κ.λπ.
Για να αλλάξουμε την εικόνα της σημερινής Ελλάδας, χρειάζονται και αυτά που αναφέραμε, αλλά ταυτόχρονα απαιτούνται άμεσα θεσμικές μεταρρυθμίσεις και τολμηρή αναθεώρηση του Συντάγματος, για να λειτουργήσουν ουσιαστικά οι θεσμοί. Τέλος, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι ως πολίτες ασκούμε λειτούργημα το οποίο επιβάλλει καθημερινά να συμμετέχουμε διεκδικώντας κι επιβάλλοντας το σωστό για τη χώρα, για να αλλάξουμε τη σημερινή Ελλάδα και να δημιουργήσουμε προοπτική.
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ
πρώην προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου