ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ Α. ΓΑΡΟΥΦΑ
πρώην προέδρου του ΔΣΘ
Ο Τζον Κένεντι στο βιβλίο του «Σκιαγραφία των γενναίων» αναφέρει ότι η πιο θαυμαστή ανθρώπινη αρετή είναι το θάρρος και παρουσιάζει 8 Αμερικανούς πολιτικούς που χρειάστηκε να πάρουν κάποια θαρραλέα απόφαση κόντρα στην κοινή γνώμη ή το κόμμα τους, υπηρετώντας το δημόσιο συμφέρον, με αποτέλεσμα να καταστραφεί η πολιτική σταδιοδρομία κάποιων από αυτούς αλλά με θετικά αποτελέσματα για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Συμπέρασμα του βιβλίου είναι πως ο πολιτικός που δεν έχει το θάρρος να συγκρουστεί υπηρετώντας το δημόσιο συμφέρον δεν προσφέρει στη χώρα του.
Διαβάζοντας κάποιος το συγκεκριμένο βιβλίο αισθάνεται απελπισία συγκρίνοντας την ελληνική πραγματικότητα, όπου οι πολιτικοί μας (με λίγες εξαιρέσεις) αρκούνται στη διαχείριση της εξουσίας και προτιμούν να βλάψουν το δημόσιο συμφέρον παρά να διακινδυνεύσουν το πολιτικό τους μέλλον συγκρουόμενοι με συμφέροντα.
Ενδεικτικά θα αναφέρω μόνο πως όλοι γνωρίζουμε ότι στα ΑΕΙ υπήρχε κακοδιαχείριση (ας θυμηθούμε μόνο την καταδίκη των πρυτανικών αρχών του Παντείου), εμφανής οικογενειοκρατία και κομματική συναλλαγή στην εκλογή των πρυτανικών αρχών…Ψηφίστηκε ένας νόμος με τεράστια πλειοψηφία από τη Βουλή για να θεραπευτούν αυτά, αλλά δεν εφαρμόζεται γιατί υπάρχουν αντιδράσεις που εξουδετερώνουν την πολιτική βούληση. Ενδεικτικά ακόμη προσθέτω ότι ακόμη και τώρα που η χώρα βιώνει δεινή κρίση αποφεύγονται λόγω του φόβου αντιδράσεων οι μεταρρυθμίσεις ακόμη κι αν δεν απαιτούνται χρήματα κι έτσι π.χ. ενώ η δικαιοσύνη απονέμεται με μεγάλη καθυστέρηση εξακολουθούμε να έχουμε κλειστά τα δικαστήριά μας 3-3,5 μήνες το χρόνο λόγω διακοπών… Να θυμίσω ακόμη ότι πολύ ορθά ο νέος πρόεδρος της Βουλής είπε ότι θα περικόψει κάποιες προκλητικές δαπάνες του Κοινοβουλίου και των υπαλλήλων της Βουλής (μέχρι το 2010 στη Βουλή διορίζονταν με παχυλούς μισθούς χωρίς διαγωνισμό και οι συνεργάτες των βουλευτών…), αλλά αδικαιολόγητα φάνηκε να υποχωρεί στις πρώτες αντιδράσεις... Παράλληλα, σε μια εποχή που επιβάλλεται επιστράτευση των πιο ικανών Ελλήνων, που ταυτόχρονα θα διακρίνονται και για το ήθος τους, κατά τη στελέχωση του κυβερνητικού μηχανισμού σε αρκετές περιπτώσεις κατέβηκε χαμηλά ο πήχης.
Κατανοούμε ότι η συγκυβέρνηση απαιτεί συμβιβασμούς αλλά τα 3 κόμματα που συγκροτούν και στηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι: α) αν δεν υπάρξει θάρρος τομών και μεταρρυθμίσεων, η κρίση θα ανακυκλώνεται, β) πρέπει να σμικρυνθεί το Δημόσιο, γ) πρέπει να γίνεται δίκαιη κατανομή βαρών, δ) πρέπει να υπάρχει διαφάνεια στη διαδικασία αποκρατικοποιήσεων και ε) την ώρα που η χώρα κάνει ύστατη προσπάθεια οφείλουν παραμερίζοντας τις μετριότητες του «κομματικού σωλήνα» να επιστρατεύσουν για τη διεξαγωγή της μάχης τους καλύτερους Ελληνες.
πρώην προέδρου του ΔΣΘ
Ο Τζον Κένεντι στο βιβλίο του «Σκιαγραφία των γενναίων» αναφέρει ότι η πιο θαυμαστή ανθρώπινη αρετή είναι το θάρρος και παρουσιάζει 8 Αμερικανούς πολιτικούς που χρειάστηκε να πάρουν κάποια θαρραλέα απόφαση κόντρα στην κοινή γνώμη ή το κόμμα τους, υπηρετώντας το δημόσιο συμφέρον, με αποτέλεσμα να καταστραφεί η πολιτική σταδιοδρομία κάποιων από αυτούς αλλά με θετικά αποτελέσματα για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Συμπέρασμα του βιβλίου είναι πως ο πολιτικός που δεν έχει το θάρρος να συγκρουστεί υπηρετώντας το δημόσιο συμφέρον δεν προσφέρει στη χώρα του.
Διαβάζοντας κάποιος το συγκεκριμένο βιβλίο αισθάνεται απελπισία συγκρίνοντας την ελληνική πραγματικότητα, όπου οι πολιτικοί μας (με λίγες εξαιρέσεις) αρκούνται στη διαχείριση της εξουσίας και προτιμούν να βλάψουν το δημόσιο συμφέρον παρά να διακινδυνεύσουν το πολιτικό τους μέλλον συγκρουόμενοι με συμφέροντα.
Ενδεικτικά θα αναφέρω μόνο πως όλοι γνωρίζουμε ότι στα ΑΕΙ υπήρχε κακοδιαχείριση (ας θυμηθούμε μόνο την καταδίκη των πρυτανικών αρχών του Παντείου), εμφανής οικογενειοκρατία και κομματική συναλλαγή στην εκλογή των πρυτανικών αρχών…Ψηφίστηκε ένας νόμος με τεράστια πλειοψηφία από τη Βουλή για να θεραπευτούν αυτά, αλλά δεν εφαρμόζεται γιατί υπάρχουν αντιδράσεις που εξουδετερώνουν την πολιτική βούληση. Ενδεικτικά ακόμη προσθέτω ότι ακόμη και τώρα που η χώρα βιώνει δεινή κρίση αποφεύγονται λόγω του φόβου αντιδράσεων οι μεταρρυθμίσεις ακόμη κι αν δεν απαιτούνται χρήματα κι έτσι π.χ. ενώ η δικαιοσύνη απονέμεται με μεγάλη καθυστέρηση εξακολουθούμε να έχουμε κλειστά τα δικαστήριά μας 3-3,5 μήνες το χρόνο λόγω διακοπών… Να θυμίσω ακόμη ότι πολύ ορθά ο νέος πρόεδρος της Βουλής είπε ότι θα περικόψει κάποιες προκλητικές δαπάνες του Κοινοβουλίου και των υπαλλήλων της Βουλής (μέχρι το 2010 στη Βουλή διορίζονταν με παχυλούς μισθούς χωρίς διαγωνισμό και οι συνεργάτες των βουλευτών…), αλλά αδικαιολόγητα φάνηκε να υποχωρεί στις πρώτες αντιδράσεις... Παράλληλα, σε μια εποχή που επιβάλλεται επιστράτευση των πιο ικανών Ελλήνων, που ταυτόχρονα θα διακρίνονται και για το ήθος τους, κατά τη στελέχωση του κυβερνητικού μηχανισμού σε αρκετές περιπτώσεις κατέβηκε χαμηλά ο πήχης.
Κατανοούμε ότι η συγκυβέρνηση απαιτεί συμβιβασμούς αλλά τα 3 κόμματα που συγκροτούν και στηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι: α) αν δεν υπάρξει θάρρος τομών και μεταρρυθμίσεων, η κρίση θα ανακυκλώνεται, β) πρέπει να σμικρυνθεί το Δημόσιο, γ) πρέπει να γίνεται δίκαιη κατανομή βαρών, δ) πρέπει να υπάρχει διαφάνεια στη διαδικασία αποκρατικοποιήσεων και ε) την ώρα που η χώρα κάνει ύστατη προσπάθεια οφείλουν παραμερίζοντας τις μετριότητες του «κομματικού σωλήνα» να επιστρατεύσουν για τη διεξαγωγή της μάχης τους καλύτερους Ελληνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου