Το μήνυμα της εθνεγερσίας

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΡΟΥΦΑ

δικηγόρου, πρ.προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης 

Επέτειος της εθνεγερσίας σήμερα γι' αυτό ας ξεχάσουμε για λίγο την οικονομική κρίση, την κακή λειτουργία των θεσμών και την ανεπάρκεια κάποιων πολιτικών και «ας μεθύσουμε με τ΄αθάνατο κρασί του '21», όπως έλεγε ο Κ. Παλαμάς, για να αναζητήσουμε λύση στα σημερινά αδιέξοδά μας.

Οσο κι αν θέλουν κάποιοι να αποδομήσουν την εθνεγερσία αναδεικνύοντας τα λάθη και τις αδυναμίες κάποιων πρωταγωνιστών της, η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν ένα απλό κίνημα ανεξαρτησίας ούτε έγινε έτσι ξαφνικά. Χρειάστηκε να προηγηθούν οι δάσκαλοι του γένους που έβαλαν το ζυμάρι. Χρειάστηκε να προηγηθεί ο Ρήγας Βελεστινλής αλλά κι ο Πατροκοσμάς που μιλούσε για την ανάγκη παιδείας κι έλεγε «γκρεμίστε εκκλησιές και κτίστε σχολεία», ξέροντας ότι τα φώτα της παιδείας θα τονώσουν την εθνική συνείδηση και θα διώξουν τη σκλαβιά.

Το υπόδουλο γένος με την παιδεία απέκτησε συναίσθηση της ιστορίας, γι' αυτό στις 23 Μαρτίου του 1821 ο φλογερός Παπαφλέσσας γράφει στους συμπατριώτες του: «Μην καταδεχθείτε να σας κατηγορήσει ο κόσμος και η ιστορία…». Μια μέρα νωρίτερα, στις 22 Μαρτίου του 1821, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος γράφει στους Γαλαξιδιώτες: «Ο θεός μας έδωκε χέρια, νου και γνώση. Ας ρωτήσουμε την καρδιά μας κι ό,τι μας απαντυχαίνει ας το βάλωμεν σε πράξη γλήγορα... Στ' άρματα, αδέλφια, ή να ξεσκλαβωθούμε ή όλοι να πεθάνουμε…».

Οι αγωνιστές του 1821 δε μέτρησαν τους συσχετισμούς ούτε τη διεθνή κατάσταση. Ρώτησαν την καρδιά τους και αγωνίστηκαν για το όλον, για το ιδανικό κι έτσι σε μερικά χρόνια πέτυχαν το εφικτό…

Κάποιοι, θέλοντας να αποδομήσουν την εθνική μας ιστορία, τολμούν να πουν ότι το γένος δεν κακοπερνούσε υπό τον οθωμανικό ζυγό…Την απάντηση τη δίνει πάλι ο Οδυσσέας Ανδρούτσος στο γράμμα του στους Γαλαξιδιώτες που λέει: «Αγαπημένοι μου Γαλαξιδιώτες. Ητανε φαίνεται γραφτό ν' αδράξουμε τ' άρματα μια μέρα και να χυθούμε καταπάνω στους τυράννους μας που τόσα χρόνια ανελεήμονα μας τυραγνεύουν. Τι τη θέλαμε βρε αδέρφια αυτή την πολυπικραμένη ζωή, να ζούμε από κάτω στη σκλαβιά και το σπαθί των Τούρκων ν' ακονιέται στα κεφάλια μας; Δεν τηράτε που τίποτα δεν μας απόμεινε; Οι εκκλησιές μας γινήκανε αχούρια των Τούρκων. Κανένας δεν μπορεί να πει πως έχει κάτι δικό του γιατί το ταχιά βρίσκεται φτωχός, σα διακονιάρης στη στράτα. Οι φαμελιές μας και τα παιδιά μας είναι στη διάκριση των Τούρκων…».

Η πατρίδα μας σήμερα διανύει περίοδο κρίσης με όλα τα μέτωπα ανοιχτά. Οφείλουμε να βάλουμε το χέρι στην καρδιά και να συλλογισθούμε ότι πρέπει να λειτουργούμε με προοπτική αιώνων. Ετούτη την πατρίδα -όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης- την έχουμε όλοι μαζί…γι΄ αυτό ας κοιταχθούμε στον καθρέφτη των ονείρων μας και μπολιάζοντας την ψυχή μας με το πνεύμα του '21, με ανάταση ψυχής να αγωνιστούμε για τη δημιουργία νέας προοπτικής για τη χώρα

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αγγελιοφόρος 25/3/12